Hep böyle oluyor: Hep böyle birdenbire düşüp, tekrar tırmanmaya başlıyorum dünyaya...
Anlayacağız ki hâlâ mevsimler yollarını şaşırmadı ; demek hâla umut kesilmedi insan denen kapıdan..
Reklam
Bilmiyor muyum sanki, insan, kendinden başka hiçbir yerin yerlisi değildir.
Sayfa 102Kitabı okudu
Hayatın bende dolduracağı yapraklar gittikçe azalıyor. Bundan sonrası, bundan öncekinden başka türlü olmayacak, biliyorum.
Sayfa 10 - Dergâh yayınları
108 syf.
·
Puan vermedi
·
6 günde okudu
kahvenizi yapıyorsunuz sade olacak ama sonra oturuyorsunuz ve açıyorsunuz kitabı. Siz okumaya başlıyorsunuz kaleminiz sizden habersiz altını çiziyor bir sürü cümlenin. Çünkü her cümlede kendinizi buluyorsunuz. Bu his mükemmel anlatılacak gibi değil. Sonra bir de bakıyorsunuz ki sayfalar arka arkaya çevrilirken sizin kahve fincanda buz olmuş. İşte böyle bir kalem Ali Ayçil kalemi. Her yazarda bunu hissedemezsiniz. yani ben hissedemiyorum. Ama böyle hissettiren yazar şair abilerim ablalarım var benim. böyle diyorum çünkü onlar benim duygularımın tercümanı oluyorlar ve bende onları ailem olarak bağrıma basıyorum. her deneme sonrasında çizdiğim cümleler üzerinde uzun uzun düşündüm. ne kadar da ben dedim. insanın içinde bulunduğu yaralarını öyle naif yazmış ki. Genelde deneme okurken insan akıcılığı yakalayamaz. Çünkü her bir deneme kendi içinde bir konu, bir olay barındırır. kopukluk olur. bir bıraksanız elinizden kim bilir ne zaman gelir aklınıza. Ama ben hep bir sonraki denemeye geçmek için sabırsızlandım. Akıcı sizi yormayan bir eser. bence Ali Ayçil ile karşılıklı sohbet etmek herkese iyi gelecek. bence okuyun asla pişman olmazsınız....
Kovulmuşların Evi
Kovulmuşların EviAli Ayçil · Dergah Yayınları · 2018701 okunma
İstediğimiz gibi bir hayat kuramadığımız, istediğimiz gibi bir bahçe yeşertemediğimiz için kendimize geçmişten bir ev yapar, gider orada otururuz..
1.000 öğeden 21 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.