İpek
@ksipek
Türkçe Öğretmenliği||Türk Dili ve Edebiyatı
23 okur puanı
Nisan 2019 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
"Bir kitabı okurken geçen iki saatin, ömrümün birçok senelerinden daha dolu, daha ehemmiyetli olduğunu fark edince insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırdım."
Meğer onu alıp götürenler yalnızca onu götürmemişler, onunla birlikte hayatın anlamını, neşesini, sevincini ve gülümsemesini de götürmüşlerdi.
Okur Takip Önerileri
Bazen ben onu dünyadaki her şeyden daha fazla severken ve kendimi ona adamışken, sadece onu düşünüp, başka bir şey istemezken onun nasıl olup da bir başkasını sevebildiğini, buna nasıl cüret ettiğini anlayamıyorum.
Taş devri gibi, tunç devri gibi, insanların bir de gül devri geçirdiklerini düşünüyorum. Nasılsa o devirden kalma birtakım adamlar yaşıyor yeryüzünde.
İçinizdeki İslam’ı gösterin. Çünkü İslam, sizin üzerinizde görünmek ister. İman gizlidir, İslam açık. İman kalptedir, İslam zahirde.
İslam Şeriatsa, Şeriat sizin amellerinizde görünmek ister.
Aslında biliyor musunuz biz hepimiz lüzumundan fazla ciddiyiz. Belki de bunun için mutlu olamıyoruz.
Hani bazı filmlerde olur, adam masumdur ama bunu yalnız seyirci bilir, asıl bilmesi gerekenler bilmez. Bütün hayatım boyunca böyle bir durumda yaşadım ben.
İnsan önemsediği biriyle tanışınca bu tanışma anını hep aklında tutmak ister.
Kendisine bir lütuf olarak bahşedilen bir ömrü bilinçsizce israf edip durmuştu.
Ağlamak... yalnız gözyaşı dökebilen insan anlayabilir bazı şeylerin hikmetini. Biz, hüzün peygamberinin ümmetiyiz, diyor dede, ağlayabilenler ağlar ağlayamanlar ağlar gibi yapar.
Beklemek burada bir umut değil, endişedir, herkes kendi endişesinin bulanık çalkantısında döneniyor.
Hep yalana inanmaya alışmış olanlar doğruya inanmakta güçlük çeker.