Ah, ne olurdu, Hz. İbrâhim’in, Hz. İsa’nın ve son Peygamberin hakikat şimşeği, bir diriliş meş’alesi gibi, insanlığın üzerinde kamçısını şaklatsaydı da, birden aydınlanan çağın gecesinde bu meş’alenin altında put homongoslarının ecinniler gibi şeytanların bilinmedik ormanlarına doğru kaçıştıklarına şahit olsaydık.
Batının medeniyettir diye icat ettiği şeylerin bir bakıma tekabül ettiği şey Müslümanlar için dine bağlı olmanın dikkat çekmeyen bir belirtisinden başka bir şey değildi.
Sayfa 187
Okur Takip Önerileri
“Çünkü Nora, bazen öğrenmenin tek yolu yaşamaktır.”
Sayfa 66Kitabı okudu
Belki bu da kâfiydi. Bir insana bir insan herhalde yeterdi. Fakat o da olmayınca?
Sayfa 147
Mızıkanın nağmeleri otel penceresinden sızıp kasabanın dumanı tüten kırmızı kiremitli damlarına doğru yayılmaya başladı. Nereye kadar gider bu ses, kime ulaşır?
Ama gerçek, benim masalımın gerçeği bu. Aklım
erdiginde, ilk hatırladığım fotoğraflar arasında
bu kulübenin mutlulukla tüten bacası var.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Tenimde acısız yatan bir bıçak
Bu yağmur yerde taş ve bende kemik
Dayandıkça çisil çisil yağacak.
Necip Fazıl Kısakürek
