Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
Kübra TEKİN
Kübra TEKİN
@kubraakul
Öğretmen
82 okur puanı
Aralık 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
“Dostoyevski’yi sevmek,edebiyatı sevmek demektir.”der Susan Sontag.Hakikaten de Dostoyevski okumaya başladığımdan beri okumak benim için ayrı bir tutku haline geldi.Nitekim sadece eserlerini okumakla kalmıyor,onun üzerine yazılmış biyografi,eleştiri,denemeleri okuyorum.Çoğu iyi yazarın hemen hemen bu türlerle ilgili yayınlanmış eserleri bulunmaktadır.Ama sanmıyorum ki bir yazarın eserleri ve hayatı üzerine yazılmış iyi nitelikte kurgu eserler olsun.İşte o eserlerden biri de kitabı yayımlandıktan sonra bir yazar olarak sadece yedi gün yaşamış olan Leonid Tpiskin’in eseri Baden- Baden’de Yaz.
Eser özne ve gözlemci anlatıcı tekniğiyle, Anna ve Fyodor Dostoyevski’nin Moskova-Leningrad ile Petersburg-Almanya yolculuklarını oldukça farklı bir şekilde anlatıyor.Bu yolculuklar esnasında Fyodor Dostoyevski’nin parasızlık,kumar ve kıskançlıktan dolayı Anna Dostoyevski’ye olan asabi tavırlarına şahit oluyoruz.Bu tavırlarına rağmen Anna Dostoyevski’nin Fedya’sına olan sabrı,şefkati,sevgisi hiç bitmiyor. Eserin sonunda ise büyük yazarın hayat yolculuğunun sona erişine yer verilmiş.
Bu satırları okumak her zaman dediğim gibi benim için paha biçilemez.Ne de olsa “Dostoyevski’yi sevmek,edebiyatı sevmektir.”
#leonidtsipkin #badenbadendeyaz
“Cinler ile Karamazov Kardeşler’in arasına sıkıştırılmış bu tuhaf melez romana en sert eleştirileri yönetenler romanın kusurlarını fazlaca abartmışlar ama öteki iki yapıtın sanatsal düzeyine ulaşmaktan çok uzak olduğu da doğrudur.” der Joseph Frank.Nitekim Suç ve Ceza,Budala ve Ecinniler gibi eserleri okuduktan sonra ritmi düşük bir eser.Dostoyevski bu eserinde Arkadiy ve Versilov karakteriyle ,gayri meşru bir çocuk ve baba ilişkisini irdelemiş.Karamazov Kardeşler eserindeki baba-oğul ilişkisinin yanında tatmin etmediği söylenmektedir.
Gayri meşru olan Arkadiy’in ise aynı zamanda bir ülküsü vardır. Satır aralarında “Ülküm,bir Rothschild olmak,Rothschild gibi zengin olmaktır…” diye açıklar.Aslında zenginlik Arkadiy için özgürlüğün simgesidir. Keza Raskolnikov ,özgürlüğünü-gücünü kanıtlamak için bir biti öldürür;Budala da Prens Mişkin özgürlüğü delilikte bulur.Cinler romanın da ise özgürlük devrim içinde kovalandığını görürüz.Arkadiy ise özgürlüğü parasıyla satın almak ister.Lakin yüce gönüllüğü ülküsünün önüne geçerek evinin önüne bırakılan bir bebek için tüm birikimini harcar.Satırların sonuna geldikçe Arkadiy’in bu ülküsünün tamamen unutulup baba -oğulun Katerina’ya olan karmaşık aşk hikayesini okuruz.Romanın temasından uzaklaştırdığı için de bir nevi eleştirileri haklı çıkarır niteliktedir bu durum.
Gelgelelim Arkadiy karakteriyle özne anlatıcı yöntemiyle aktarılan ,en fazla karektere sahip olan bu eseri;Dostoyevski’nin Tanrı-din ilişkisini,kadına bakış açısını,Rus milliyetçiliğini çok iyi yansıtmaktadır.
#delikanlı #fyodormihayloviçdostoyevski
“Niyetleri senin gibi bir ihtiyarı midelerine indirmek değilmiş meğer,seni bir gece alıkoymaları bu mısır sapını öldürmek içinmiş aslında.” Nitekim de öyle bir insanın umudunu elinden almak yaşamını elinden almakla eş değer.
Yazar eserinde alegorik bir anlatımla yaşlı bir insanın ve kör köpeğinin bir mısır tanesine tutunarak hayatta kalma mücadelesini çok iyi yansıtıyor.Dili John Steinbeck gibi açık,anlaşılır,duru;Ernest Hemingway gibi canlı,inatçı,mücadeleci;Yaşar Kemal gibi ise insanın toprakla,yaşamla mücadelesinin destansı bir anlatımı.Çok az yazarın başarabileceği bir ustalıkla kaleme alıyor ve adeta büyülüyor.Konu ilgi çekici de olsa dilin o kadar yetkin kullanılmış olması bambaşka bir tesir bırakıyor okuyucuda.Bilhassa çevirmenin dilimize kattığı çeviri de çok iyi yansıtılmasa bu kadar etki bırakmayacağı da aşikar.
Okuduğum ilk Çin Edebiyatı eseri olduğu gibi son okuduğum eser olmayacağı da kati.
#günleraylaryıllar #yanlianke
Okur Takip Önerileri
Ah Orhan Veli Canım Orhan Veli!
Şiirleri bir başka hissettirir bana her zaman.Hikayeleri de öyleymiş. O “İşsizlik” hikayesi neydi öyle.Ne çok şey buldum hayatına dair o hikayede.Açlıktan bile böyle eğlenceli bahseden biri yoktur herhalde.
“Şu yemek denilen şey de tuhaf bir şey.İnsanlar neler icat etmişler!Düpedüz ot yemek,yahut çiğ çiğ et yemek dururken neler çıkarmışlar ortaya!”
“Burnuma esaslı bir et kokusu geldi.Hayal filan değil,sahici kokuydu.Bir yerde köfte falan kızartılıyordu herhalde.Birden,sesleri duymaz oldum.Sağa sola bakınmaya başladım.Bu kokunun bir de dumanı olacaktı elbet.”
Şiirlerindeki o muziplik bu sefer hikayelerinde hissediliyor.
Önsöz de de dediği gibi “keşke genç yaşta kaybetmeseydik de,o güzel şiirler gibi bu güzel hikayelerden de daha çok yazsaydı.”
Keşke...
“...işçi mahallesindeki bu iç içelikten daha da rahatsız olmaya başlıyordu.Hayvan mıydılar ki böyle tarlalarda herkesin gözü önünde çiftleşiyor,orasını burasını göstermeden gömlek bile değiştiremeyecek kadar üst üste yaşıyorlardı?” Étienne bilgisi arttıkça bunu düşünüyordu.
Maheude ise bu yaşamın değiştiğine dair hayaller kurduğunda “...insan kendini böyle düşlere kaptırmamalıydı,yaşam allak bullak olur,rahata ereyim derken yıkılıp giderdi.”diye düşünüyordu.Hayal etmeyi bile çok görüyordu sanki olacakları sezmiş gibi.Ve şu ana kadar hiçbir kötülük yapmaması fırsatı olmadığı içindi!
Nasıl bir yaşam bu ?
O kadar çok çalışmalarına rağmen sadece karınlarını doyurabilen maden işçilerinin hayatını tüm çarpıcılığıyla,yalınlığıyla aktarmış bize Emile Zola.Yazara hiç kızmaya gerek yok.Herşey gerçek maalesef ki!Okudukça nasıl bir yaşam diye sorgulayacaksınız,adaletsizliklere rağmen değişmeyen düzene siz de başkaldırma isteği duyacaksınız,ama asla umudunuzu yitirmeyeceğinizi hissedeceksiniz!
Rus Edebiyatı için Maxim Gorki’nin Ana romanı ne ifade ediyorsa Fransız Edebiyatı için de Emile Zola’nın Germinal’i odur benim için!
Kitaptaki Rus karekter Suvarin bir köprü kurmuş sanki iki millet arasında.
Aslında işin özü şudur ki ;
Neden insanların bir bölüğü yoksul,bir bölüğü zengindi?Emekçiler yıllarca artan zenginlikten paylarını alabilmişler miydi?
Kitapta o kadar can alıcı can sıkıcı şeyler var ki kitap bir an önce bitsin isteyeceksiniz.Onların acıları dinsin diye bir an önce !
Mustafa Güzelgöz
Ürgüp’ü ziyaretimde Eşekli Kütüphaneciyle rastlaştık Temenni Tepesinde.Sonra okuyacak kitap ararken bu sefer Eşekli Kütüphaneciye Fakir Baykurt’un kitabıyla rastlaştık.Merakım arttı aldım ve okudukça merakım arttı.Sizlerde de merak uyandırması dileğiyle...
Eşekli Kütüphaneci Mustafa Güzelgöz Ürgüp’teki kitaplığı yönetirken köylere kütüphane kurmak istemiş.Ama isteği kabul olmayınca güzel gözlü eşekleriyle başlamış bu işe.Çocuklara kadınlara tüm köylüye umut götürmüş,yeşertmiş.Kendi deyimiyle bilmezliğin tarlasına bir küçük fidanı dikmiş. Sadece kitap götürmüyor köylere.Köy kitaplıklarına kadınların gelişini arttırmak için dikiş dikmelerini sağlıyor,köylere şarap evleri açarak üzümün,köylüye katkısını arttırıyor.
Amerika’da halkına gönüllü olarak hizmet eden bir kahramanlar yarışmasında sesini duyuruyor ve birincilikle çıkıyor.
Daha niceleri ....
Okuyun bu değerli insanı.Okuyun ve okutun ki bizler de bir bilenmezliğin tarlasına küçük bir fidan dikelim!
Zülfü Livaneli’yi anlatmak zor çok zor....
O yüzden Abidin Dino’nun şu sözleri en iyi açıklar sanırım.
Nazım’ın,”Sen mutluluğun resmini yapabilir misin?”sorusuna karşılığım:
“Ben daha yapamadım Nazım,belki daha zamanı değil”olacak ama”Zülfü türküsünde mutluluğu ha yakaladı ha yakalayacak”bence...
Bence Zülfü Livaneli türküsünde mutluluğu yakaladı ve bize de o mutluluğu yaşattı.Var olsun güzel insan yüce insan......
Bu kitabında Livaneli’nin türkülerini göreceksiniz.Kitabı okuduktan sonra muhakkak dinlemeniz dileğiyle....
Livaneli olanlara sevgilerle ...
BİR ÖMÜR İŞTE BÖYLE YAŞANIR
İlk olarak ne kadar cahil olduğunuzun bir kere daha farkına varıyorsunuz
Aslında kitabın isminden de anlaşılacağı üzere İlber Ortaylı bize kendi hayatından örnekler vererek bir söyleşi havasında şu kısacık hayatımızda hayatı nasıl yaşamamız gerektiğiyle ilgili tavsiyelerde bulunmuş.
“Bir şehir,ülke nasıl gezilir,o şehirde ülkede nereler görülmelidir,ne yenir,nerede yemek yenir,gezerken ne okunur,ne dinlenir,ne izlenir,insan yaşadığı şehirden nasıl yararlanır,bir insan kendini nasıl geliştirir?”tüm bu sorulara cevap vermiş.İyi ki de vermiş.
Hepsini yapamayacağınızı da bilseniz insana bir yerden başlama isteği uyandırıyor.Mesela bende hayaller kurma için Semerkand’a gitme istediği uyandırdı bile.
Ayrıca eğitim sorunlarına değinmesi ve çözümün iyi öğretmenden geçtiğini altını çize çize belirtmiş.Biz gençlerden de çok umutlu tüm olumsuzluklara rağmen.”Daha dolu dolu bir ülke olacağız.Umudum budur”diyerek bitirmesi bile bambaşka bir anlam yüklüyor kitaba .
