Bir de ben hep şöyle düşünüyorum: Böylesine zorlu antremanlara dayanan bu insanların duyguları, içlerinde besledikleri ümitler, rüyaları ve planları acaba nereye kaybolup gitti? İnsanın aklındakiler, insanın ölümüyle öylece, hiçbir şey olmamış gibi yok olup gidiyor mu acaba?