Kumsal
@kumsalbuthopeless
18 Nisan 2005
17 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sana dünyada kaç şey lazımdı? Ha, ne diyordun? Şarap! Kadın! Bir de müzik!
Sayfa 86
...Bir insanın hem Tanrı'ya inanıp hem de açık fikirli olabileceğini düşünmüyor ve açık fikirli olmam gerektiğine inanıyordum.
Sayfa 27Kitabı okudu
Yalan, yüz bin kere yalan... Unutamıyorum ve mesudum! Hatta unutmak istemiyorum, onun için sızlanmak, aşk için inlemek, feryat etmek bile bir saadet..
Sayfa 46Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Onun hastalığıyla ölmek bile bir saadetti.
Sayfa 33Kitabı okudu
Bugün buna nasıl cesaret ettiğimi hayretle düşünüyorum. İnsan sevmeyince pek cesur olur; o zaman ben daha onu yalnız "istiyordum", aşk ise sonra geldi...
Sayfa 20Kitabı okudu
Aşk başlangıcı, şiddetli devresi, iyileşme süreciyle hepsi dahil ancak iki ay süren bir hastalıktır.
Sayfa 3Kitabı okudu
Ölüm nerede? Ne ölümü? Korku diye bir şey yoktu. Ölüm yoktu ki korku olsun! Işık vardı ölüm yerine.
Sayfa 83Kitabı okudu
Yakında hepinizi kendimden kurtaracağım.
Sayfa 77Kitabı okudu
Ne diye kendimi aldatayım? Benden başka herkes bilmiyor mu ölmekte olduğumu sanki... Bu hafta mı, gelecek hafta mı; bugün mü yarın mı? Sorun bundan ibaret! Belki de bugün, şimdi! Az önce aydınlıktı ortalık, şu anda karanlık. Şimdi buradayım, az sonra orada olacağım. İyi de orası neresi?
Sayfa 46Kitabı okudu
Yaşam ve ... ölüm! İşte o kadar! Yaşıyordum... bir yaşamım vardı, ama şimdi usluca elimden kayıyor ve ben onu tutamıyorum.
Sayfa 45Kitabı okudu
Ölümün kıyısında, onu anlayacak, ona acıyacak kimse olmadığından böyle tek başına yaşayacaktı.
Sayfa 41Kitabı okudu
Kendi hayatını mahvettiği gibi başkalarının hayatını da zehirlediği düşüncesiyle yalnız kaldı. Üstelik bu zehir azalmak şöyle dursun gitgide tüm varlığını ele geçiriyordu.
Sayfa 41Kitabı okudu
Bir sürgünü huzuru, bir günahkârın tövbe getirmesi hiçbir zaman başka bir insana bağlı olmamalıdır; çünkü insan delinlen şey ölümlüdür. Sonra, filozofların bile yanlış düşündüğü, dindarların bile kötülük yaptığı da görülmüştür. Bir insan, ruhunun dirliği için hiçbir zaman başka bir insanoğluna güvenmemelidir. Dünyada hata işleyip acı çekenler doğru yola dönmek için güç, acılarını giderebilmek için şifa arıyorlarsa gözlerini daha yükseklere çevirmelidir.
Sayfa 307
Hayat konusunda şairim, çünkü hayat bir şiirdir. Onu insanlar berbat ediyor
Sayfa 220
Her insanın bir başkası için sonsuz bir muamma oluşu, üzerinde düşünülmesi gereken muazzam bir hakikattir.
Sayfa 15
