Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Sanırım okuduklarım arasında en sürükleyici, heyecanlı Tahir romanı bu. Atatürk' e karşı düzenlenen suikastı konu ediniyor. Ve olayın ardından suçluları cezalandırma işinin nasıl bir cadı avına dönüştürülüşünü, bahane olarak bu olayı kullanıp tüm muhaliflerin bertaraf edilmeye çalışıldığı entrikaları anlatıyor. Gerçekten çok ilginç. Her ne kadar yazarın kurgusu olsa da tarihsel gerçeklerden uzak değil.
Mükemmel bir kurgu ve zekice hazırlanmış diyaloglarla baştan sona sürükleyici bir roman. İzmir suikastına ve ittihatçı subayların hesaplaşmasına farklı bir pencereden bakış sunmuş.
Şehy Sait isyanı İttihat terakki partisi yöneticilerinin istiklal mahkemelerinde yargılanmasını çok sade bir dille anlatmış. Objektif bir yorum ve değerlendirme yapmış .Bütün kitapları gibi bunu da beğenerek okudum.
Kitaplığımda Tekin Yayınlarından olan baskısı var ve Kurt Kanunu deyince aklıma hemen kapağı gelir. Fes giymiş güneş gözlüklü bir kurt kafası...
Kemal Tahir'i büyük yazar yapan en önemli unsurlardan biri bence yaşadığı döneme göre korkusuzca doğru bildiklerini aktarması. Belki de bu yüzden kendi siyasal görüşüne yakın olanlar tarafından da eleştirilmiş.
Kurt Kanunu Kemal Tahir'in ne kadar büyük bir yazar olduğunu anlamak için okunması gereken kitapların bence başta gelenlerinden. Gerçi "Hangi kitabını okuyalım? diyenlere verebileceğim tek yanıt her zaman için "Hepsini" olacaktır.
Kemal Tahir ile ilk bu kitapta taniştim.Konu olarak gerçekten güzel bir yapit,yazarin dili akıcı fakat bazı detaylar açıkcası beni biraz sıktı ama okunmaya değer
Söze nasıl nereden başlasam bilemiyorum aslında.. Bi arkadaşımın hediye ettiği ısrarla okuduğu Roza'yı gözyaşları içinde okudum.. Şanlıurfa'dan Hatay'a göç eden bir aile yanlarında birkaç parça eşya 3 çocuk ve tabii ki geride bırakmadıkları ölüm töreleri..
Ailenin en küçüğü olsa da yüreği ve aklı en büyük evladı Roza.. Bir kürt kızı olmasına rağmen kanser arkadaşı Lale için küçücük yaşında donör olan onun acısını paylaşmak adına saçlarını kazıtıp moral vermek isteyen bunun üzerine annesinden şiddet gören ki o kadın anne olamaz büyük kızı aşiretin onaylamadığı bir adama aşık olup kaçtı diye ölüm fermanını ilan eden bi anne!!!! Sefalet içinde bir aile baba ve abi kışın inşaatta amelelik yaparak hayatı kazanmaya çalışırken yazın tarlada ailecek çapa yaparak hayatta kalmaya çalışırlar.Ancak Roza'nın ablası Ğezal hem amcasının oğlu ile evlenmemek için hem de mutlu olabilmek adına sevdiği adama kaçar evlenir ancak töre peşini bırakmaz. Yaşanan acı olaylar sonrası Ğezal acımazsızca öldürülür.
Birebir yaşanmış olan bu acı ölüm de şimdi kime kızmalı kime şikayet etmeli hayatın kanunu bu olamaz olmamalı ben batıda yaşıyorum diye kendimi şanslı mı hissetmeliyim ya da? Ülkemizin gerçekleriyle yüzleşmekten kaçınmak burnumuzun dibinde yaşanan cinayetlere bana dokunmayan yılan bin yaşasın diyerek ses çıkarmamak korkmak saklanmak nereye kadar kaç masum daha toprağa girsin ki bu acımasız töre bitsin.. Aynı ülke de böyle cahil insanlarla aynı havayı almaktan nefret ettim bir kere daha.
