... karanlığın içine, uçurumlara,dağlara veya uzak sulara, habersiz ve belirsiz bir güç tarafından, tıpkı bir yaşamın meçhul kaderin sarp derinliğine savruluşu gibi...
Sayfa 48 - Çınaraltı gençlikKitabı okudu
88 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Üst dünya insanları, çelimsiz bir güzelliğe, alt dünya insanlarıysa sadece mekanik bir sanayiye doğru sürüklenmişti. Bu harika düzende, mekanik kusursuzluk in bile lazım olan tek bir şey eksikti : mutlak istikrar.
Sayfa 107 - Karbon kitaplarKitabı okudu
Bunları yazarken asıl hikayenin hakkını vermek için kalem ve mürekkebin kifayetsizliğini ama en çok da kendi yetersizliğimi fazlasıyla hissediyorum. Yeterli dikkati vererek okusanız bile, küçük lambanın parlak ışığının altında anlatıcının solgun, içten yüzünü göremeyecek, sesindeki tonlamaları duyamayacaksınız. Hikayesindeki dönemeçleri anlatırken yüzünün aldığı halleri bilemezsiniz. ( işte bu yüzden hayat ve hikayeler hiçbir zaman yaşandığı ve anlatıldığı gibi değildir. Ben yaşar ve anlatırım sen dinlersin anlarsın ama yaşamış sayılmazsın. Aynı kitaplar gibi biz okurlar kendimizi yüzlerce hayat gördük diye tanıtırız ama o hayatları da birilerinin penceresinden görmüşüzdür ve bu da bizi hiçbir okuduğunuz kitabı kendi hayatımız gibi yaşamadığımızı gösterir.)
Sayfa 25 - Karbon kitaplarKitabı okudu
Varoluşun da, kayboluşun da altındaki imza hep bu yaralara aittir. Başarılar da, yenilgiler de bu yaraların eseri...
Sayfa 350 - Doğan kitapKitabı okudu
Affetmek insanı özgürleştirir, zincirlerini kırar. Hayat sevdiği kullarına bu çok özel hafifleme zamanını hayatlarının bir döneminde mutlaka verir.
Sayfa 343 - Doğan kitapKitabı okudu
Kendi geçmişini doğru okumazsan, hayat boyu aynı geçmişi tekrarlar durursun ve bütün bunları bir kadar gibi kendi çocuğuna geçirirsin.
Sayfa 179 - Doğan kitapKitabı okudu
Mecburen kabul edişlerden kaçınarak... Çünkü buna devam ederseniz, kişiliğinizden de çok şey kaybedeceksiniz.
Sayfa 132 - Doğan kitapKitabı okudu
Sevilmeyi sever insanlar.
Sayfa 77 - Doğan kitapKitabı okudu
Hayal bile bir dayanak arıyor kendine, bir umut, birazcık ışık.
Sayfa 41 - Doğan kitapKitabı okudu