Doğduğunda yaşam doluydu. İşte bu, bir şeydi.
Fakat bunların hepsinden çok hasta vardı. Hastalar çocuklardı. Belki başlangıçta hastalardı. Şimdi ise deneylerdi.
Sayfa 295Kitabı okudu
Hiçbirimiz hiçbir şeyi değerli bulmuyoruz, o yüzden kaybedecek hiçbir şeyimiz yok.
Sayfa 163Kitabı okudu
Gerçek bir erkek insanları döverek boyun eğdirmez.
" Kırılmış insanları kim onarır ki, diye düşündüm. Zaten mahvolmuş olan diğer kırılmış insanlar mı? Ve neden onarılmamız gerek? Bizi hayatta tutan geçmişimizdeki karışıklık ve kırıklıklardır. Ve o kırıklıklar, artık onları göremeyeceğiniz kadar derinlere kazınan, ancak aynısını başkalarında görünce hatırladığımız o yaralar, bizi bir şekilde başka bir şeye bağlar."
Sayfa 366 - Martı yayınları, MaiseKitabı okudu
Geçmişi aramanın anlamı yok. Geçmiş asla şu andan daha iyi değil ve geçmiş iple çekmen gereken bir şey değil.
Sayfa 183Kitabı okudu
Yas tutmak. Öfke değildi.
Çocuklar kaybedilmesi kolay varlıklar olmamalıydılar.
Göğsümde bir şeyler katılaşıp gerildi. Tanrım, işte oluyor, diye düşündüm. Kalbimi ele geçiriyorsun ve bunu durduramıyorum. Durdurmak istemiyorum.
"Çakalların arasında yaralı bir hayvansanız ya korkup teslim olur ya da güçlü numarası yaparsınız."
Sayfa 263Kitabı okudu
Kimse savaşı kazanmaz. Sadece kazandıklarını sanırlar.
Sabretmenin sonu ışıktır.