Neredeyse kırkına gelmiş bir adam, hâlâ ırkçıysa, hâlâ faşistse; liberal ekonomiyi sömürüp, dalavereyle muazzam servetler yığıyorsa; her gün yalan söylemeyi hakkı sayıyor ve her gün ağız değiştiriyorsa; hâlâ kökten dinci bir yobazsa; kadınlara toplumda yer vermeye yanaşmıyorsa; 1400 yıl önceki yaşam biçimini özlüyorsa; kendi dininden ve soyundan olmayanları kıtır kıtır kesmeye hazırsa; asıl amacı demokrasiden işine geldiği kadarı yararlanıp, sonra demokrasiyi ortadan kaldırmaksa; bizler demokrasi adına böyle bir adama neden hoşgörü gösterelim?
Bugün Türkiye'de Çağdaş batılı liberal düşünce temsil eden insanların trajik çıkmazı, totaliter rejimler çağının bir liderini bayrak edinmiş olmaktır
Avrupa demokrasisi için Mussolini ve Franco Ne kadar tuhaf bir simgeyse, Türk demokrasi için Kemal Atatürk o denli çelişkili bir bayraktır.
Çağdaş dünyanın yarım yüzyıldan beri terk ettiği bir zihniyet Türkiye'de halen çağdaşlığın adı olarak anılmakta ve yüceltilmektedir.
Sayfa 496 - LiberusKitabı okudu
Demokrasi ve Popülizm
Demokrasinin popülist hali, akıldan daha çok bir uyarılma siyasetidir ama aynı zamanda ya liberal demokratik ya da yurttaş cumhuriyetçisi bir tavırla çözülmesi gereken ciddi sorunlardan saptırma siyasetidir.
Sayfa 83Kitabı okudu
BOP & demokrasi (pilav üstü kuru)
"Bu, teröre karşı bir savaş olmanın ötesinde, bizim 20. yüzyıl boyunca inşa edip savunduğumuz liberal uygarlığı tehdit eden Arap ve Müslüman dünyasına demokrasi götürme savaşıdır. Bu savaş, tarihsel nedenlerle demokrasiye geçemeyen Ortadoğu'nun çehresi tamamen değişinceye dek sürecektir."
Sayfa 200 - IQ Kültür Sanat Yayıncılık 2. Baskı - BOP için CİA'nin eski direktörü James WoolseyKitabı okudu
12 Eylül Devam Ediyor
12 Eylül Adaleti
🗣️ 12 Eylül Devam Ediyor
Bugünleri anlamak için çok uzak tarihi değil, yakın tarihi çok iyi anlamakta fayda var.
Özellikle gençler sağ ve sol denen bölücü tuzaklara düşmenin nasıl bir bedele mal olduğunu anlamaları lazım.
Bugün içine düştüğümüz hezimetin sebebi 12 Eylül darbesinin yapılması sonrasında yönetimin dinci tarikatçı
Pekala, demokrasiden sonra hayat var mıdır?
Ölümden sonra hayat olup olmadığını tartışadururken, gündemimize bir soru daha ekieyebilir miyiz: Demokrasiden sonra hayat var mıdır? Eğer varsa, bu ne tür bir hayat olacak tır? Tabii burada 'demokrasi' derken, bir ideal ya da özlem olarak demokrasiyi kastediyor değilim. Benim kastettiğim, işleyen bir model olarak demokrasi, yani Batı liberal demokrasisi ve onun değişik çeşitlemeleri.
Pekala, demokrasiden sonra hayat var mıdır?
Sayfa 1 - Agora KitaplığıKitabı okudu
Sosyal demokrasi aynı zamanda pozitif özgürlük gibi modern liberal fikirler ve hatta Tek Millet geleneği (One Nation) vakıasında olduğu gibi toplumsal ödeve yapılan ataerkil muhafazakar vurguyla da bi linir. Sosyal demokrasinin kamu politikası bağlamının üç geleneksel umdesi karma iktisat (bir diğer deyişle seçici kamulaştırma), (genellikle J. M. Keynes [1883-1946] tarafından önerilen tam istihdamı sağlamak için para politikalarının kullanılması anlamında Keynesçi) iktisadi yönetim ve (yeniden dağıtım mekanizması olarak hizmet veren) refah devletidir
Cemaatçilik(toplulukçuluk)
Cemaatçiliğin solcu biçimleri, cemaat fikrini sonsuz özgürlük ve sosyal eşitlik mefhumlarına bağlar (örneğin, anarşizm ve ütopik sosyalizm). Cemaatçiliğin merkeziyetçi biçimleri ise cemaatin mütekabil haklar ve sorumlulukların kabu lüne dayalı olduğunu savunur ( örneğin sosyal demokrasi ve muhafazakar paternalizm). Cemaatçiliğin sağcı biçimleri cema atİn otoriteye ve yerleşik değerlere saygıyı gerektirdiğini savunur (örneğin, yeni muhafazakarlık ve onun aşırı biçimi faşizm). 1980 ve 1990'larda cemaatçilik belli bir siyasal felsefeyi zikreden bir düşünce ekolüne dönüştü. Alasdair Maclntyre (1981) ve Michael Sandel (1982) gibi teorisyenlerle ilişkilendirilen biçimiyle cemaatçilik, liberalizmin cemaatin gereksinimleri yerine bireysel haklar ve hürriyetler üstünde durarak liberal toplumların genel kültürüne verdiği hasann altını çizerek liberalizmin özgün bir eleştirisini yapar. Bazen 'yüksek' ve 'düşük' cemaatçilik gibi tanımlamalar yapılmaktadır. Yüksek cemaatçilik öncelikle felsefi tartışmalarda kullanılırken, en iyi bilinen şahsiyeti Amitai Etzioni (1995) olan düşük cemaatçilik daha çok kamu politikası meseleleriyle ilgilenir.