Locke
herhangi bir şeyi duyumsamadan önce bilincimiz, öğretmen sınıfa gelmeden önceki karatahta gibi bomboştur.
Sayfa 298 - pan yayınlarıKitabı okudu
Özgür İrade hakkında/Voltaire
İnsanoğlunun akıl yürütmeye başladığı zamanlardan bu yana filozoflar, ilahiyatçıların saçma kurnazlıklarıyla içinden çıkılmaz hale getirdikleri bu meseleyi irdelemişlerdir. Locke, insanın doğasını, genelleştirme gibi bir küstahlığa düşmeden çözümleyerek inceleyen belki de ilk kişidir. İradenin özgür olup olmadığı üç bin yıldır tartışıladursun, Locke sorunun saçma olduğunu, renk ve hareket ne kadar iradeye tabi ise, özgürlüğün de o kadar tabi olduğunu göstermiştir. Özgür olmak neyi ifade eder? Gücü ifade eder ya da daha doğrusu, hiçbir anlamı yoktur. İradenin “muktedir” olduğunu söylemek, aslında onun sarı, mavi, yuvarlak ya da köşeli olduğunu söylemek kadar saçmadır. İrade, iradedir. Özgürlük, güçtür...
"Kendinizi dış dünyadan korumanın tek yolu, onu derinlemesine bilmektir."
-John Locke
Locke diktatörlüğün önlenebilmesi için öncelikle yasama ve yürütmenin ayrılması gerektiğini vurgulamıştı. Locke tüm gücü kendi elinde toplamış olan 14. Louis’yle aynı dönemde yaşamıştı. ‘Devlet benim’ diyordu. 14. Louis. Bu yönetim tarzına mutlakiyet diyoruz. Bugün böyle bir devleti belli bir hukuka bağlı olmayan keyfi bir yönetim sayıyoruz. Buna karşı Locke, hukuk devletinini güvenceye alabilmek için yasaları halkın temsilcilerinin çıkarması, kral ve hükümetin de uygulaması gerektiğini söylemişti.
Sayfa 302Kitabı okudu
Kültürün inşa ettiği akıl hastaları
Locke devam eder ve hiçbir kuralın doğuştan varolmadığını daha iyi kanıtlamak için, çocuklarını canlı canlı gömmeyi bir oyun olarak uygulayan Megrellerden ve çocuklarını yemek maksadıyla daha yağlı olabilmeleri için kısırlaştıran Karayiplilerden söz eder.
Sayfa 79Kitabı okudu
Prens ve Ayakkabı Tamircisi JOHN LOCKE ve THOMAS REID
Bazı filozoflar, Locke'un kişisel kimliğin temeli olarak öz bilince sahip belleği vurgularken fazla ileri gittiğini hisseder. On sekizinci yüzyılda, İskoç filozof Thomas Reid, Locke'un kişi olmanın ne olduğuna dair düşünüş tarzındaki zayıflığı gösteren bir örnek buldu. Yaşlı bir asker, genç bir subayken bir savaştaki cesaretini hatırlayabilir, genç bir subayken, çocukluğunda meyve bahçesinden elma çalarken dayak yemiş olduğunu hatırlayabilirdi. Ama yaşı ilerleyen asker, çocukluğundaki bu olayı artık hatırlayamaz. Bu çakışan anılar yaşlı askerin oğlanla hala aynı kişi olduğu anlamına gelmez miydi? Thomas Reid, yaşlı askerin oğlanla hala aynı kişi olduğunun aşikar olduğunu düşünüyordu.
Ancak Locke'un teorisine göre, yaşlı asker genç cesur subayla aynı kişi olsa da dayak yiyen oğlanla aynı kişi değildi (çünkü yaşlı asker dayak yediğini unutmuştu) . Oysa yine Locke'un teorisine göre·; genç cesur subay çocukla aynı kişiydi (çünkü meyve bahçesindeki macerayı hatırlayabiliyordu) . Bundan da yaşlı askerin genç cesur subayla aynı kişi, genç cesur subayın da çocukla aynı kişi olduğu ama yaşlı asker ile çocuğun aynı kişi olmadığı gibi saçma bir sonuç çıkar. Mantığa vurulduğunda hiçbir biçimde doğru olmaz. A=B, B=C dedikten sonra A'nın C 'ye eşit olmadığını söylemeye benzer. Öyle görünüyor ki kişisel kimlik, Locke'un düşündüğü gibi bütünsel anımsamaya değil, çakışan hatıralara dayanır.
Sayfa 132 - 14. bölümKitabı okudu
..özgürlük, düşünce, istem ya da istencin olmadığı yerde yoktur; fakat özgürlüğün olmadığı yerde düşünce de, istem de, istenç de olabilir.
Sayfa 314 - Öteki Yayınları / Çev.Meral Delikara TopçuKitabı okudu
