"zorlasak mı acaba bizim olmayan / görünmez bir mutluluğun yollarını / her türlü acılarla yılmadan / savaşsak mı geleceği kurtarmak için / ama gelecek ne Lusin, bilmem ki..."
Edip Cansever
Zorlasak mı acaba bizim olmayan
Görünmez bir mutluluğun yollarını
Her türlü acılarla yılmadan
Savaşsak mı geleceği kurtarmak için
Ama gelecek ne Lusin, bilmem ki
Bilsem bile ne çıkar, o zaman da ben neyim?
LUSİN
Güçlüyüm belki de bunun için
Unutmak, unutulmak, kim bilir
Her bakımdan daha iyidir.
Ve insan
Bir gün yeniden tanıyabilir kendini.
Bir umut!
Ve umut değil mi bizi koruyan.
Bu böyle olunca da
Yeniden bir doğuşa hazırlanıyoruz demektir
İnsan neyi daha çok özleyebilir.Ve neyi
Daha çok isteyebilir bundan, bilmem ki
STEPAN
Hep aynı çıkmazlara düşmek de var sonunda
“Aşmalı bu durumu Stepan.”
Korkunçtur, bana kalırsa adımıza
Hazırlanmış bir oyun var bizim
Hepimizi yalnız bıraktıkları bir oyun
Ve bilirler, insanlar yalnız kaldıkça
Konuştukları dil de değişir
Sonunda hiç anlaşamazlar. Öyle ki
Bir zaman parçası içinde, bir durumun
Değişmez akışında, tekdüze
Kalırlar bir sıkıntı avcısı gibi
Ve bir gün anlarlar ki, bir güç değildir artık yalnızlık
Ve bunu anlayınca, işte o zaman Lusin
Aşıvermek isterler bu zamanla durumu
Koşarlar, koşarlar, tam sınıra gelince
Sanki o tel örgülere yapışmış gibi
Bir duman oluverirler ya da kaskatı
Bir kömür parçası, bir ceset...
Nedir bu durumda insanın anlamı?
Sayfa 337Kitabı okudu
¶¶
Kurtaramaz varlığımı benim. Ve yoğun bir anlamsızlığın içinde
Sanki renksiz, boyutsuz
Ve göksüz, zamansız bir evrende
Tek çıkar yol yaşamaksa Lusin
Yaşıyorum ben de kaygısız
Değişmez bir anlamsızlığı böylece.
¶¶
Zorlasak mı acaba bizim olmayan
Görünmez bir mutluluğun yollarını
Her türlü acılarla yılmadan
Savaşsak mı geleceği kurtarmak için
Ama gelecek ne Lusin, bilmem ki
Bilsem bile ne çıkar, o zaman da ben neyim?
Sayfa 335Kitabı okudu
STEPAN
Belki de bir bilinci yoğunlaştırıyorum böylece
Doğarak acılarıma her an yeniden
Ve kendini kanatan bir bıçak gibi işte
LUSİN
Anlıyorum Stepan,ne var ki ben de
Çıkmalı diyorum bu boğuntudan
Bu yanlış orospuluktan,bilmiyorum
Bana yardım edebilir misin?Daha doğrusu
Bir yol gösteren değil,bir uğrak
Olabilir misin bana?
Sayfa 334 - Yky - Tragedyalar VKitabı okudu
Ve bilirler, insanlar yalnız kaldıkça
Konuştukları dil de değişir
Sonunda hiç anlaşamazlar. Öyle ki
Bir zaman parçası içinde, bir durumun
Değişmez akışında, tekdüze
Kalırlar bir sıkıntı avcısı gibi
Ve bir gün anlarlar ki, bir güç değildir artık yalnızlık
Ve bunu anlayınca, işte o zaman Lusin
Aşıvermek isterler bu zamanla durumu
Koşarlar, koşarlar, tam sınıra gelince
Sanki o tel örgülere yapışmış gibi
Bir duman oluverirler ya da kaskatı
Bir kömür parçası, bir ceset..
Nedir bu durumda insanın anlamı?
ve gözlerine hep kendi gözleriyle bakan lusin'
"Zorlasak mı acaba bizim olmayan
Görünmez bir mutluluğun yollarını
Her türlü acılarla yılmadan
Savaşsak mı geleceği kurtarmak için
Ama gelecek ne Lusin, bilmem ki
Bilsem bile ne çıkar, o zaman da ben neyim?"
"Bana kalırsa önce biz
Yeni bir ad bulmalıyız Lusin'e."
"Yok Lusin diye bir şey yeryüzünde"
Duymuyorum ben acılarımı. Ve yitirdim çoktan
Yitirdim bütün karşıtlıkları. Ne umut
Ne umutsuzluk, ne hiçbir şey
Kurtaramaz varlığımı benim. Ve yoğun bir anlamsızlığın
içinde
Sanki renksiz, boyutsuz
Ve göksüz, zamansız bir evrende
Tek çıkar yol yaşamaksa Lusin
Yaşıyorum ben de kaygısız
Değişmez bir anlamsızlığı böylece.
Duymuyorum ben acılarımı.
Ve yitirdim çoktan
Yitirdim bütün karşıtlıkları.
Ne umut
Ne umutsuzluk, ne hiçbir şey
Kurtaramaz varlığımı benim.
Ve yoğun bir anlamsızlığın içinde
Sanki renksiz, boyutsuz
Ve göksüz, zamansız bir evrende
Tek çıkar yol yaşamaksa Lusin
Yaşıyorum ben de kaygısız
Değişmez bir anlamsızlığı böylece.
Duymuyorum ben acılarımı.
Ve yitirdim çoktan
Yitirdim bütün karşıtlıkları.
Ne umut
Ne umutsuzluk, ne hiçbir şey
Kurtaramaz varlığımı benim.
Ve yoğun bir anlamsızlığın içinde
Sanki renksiz, boyutsuz
Ve göksüz, zamansız bir evrende
Tek çıkar yol yaşamaksa Lusin
Yaşıyorum ben de kaygısız
Değişmez bir anlamsızlığı böylece.
Edip Cansever
Zorlasak mı acaba bizim olmayan
Görünmez bir mutluluğun yollarını
Her türlü acılarla yılmadan
Savaşsak mı geleceği kurtarmak için
Ama gelecek ne Lusin, bilmem ki
Bilsem bile ne çıkar, o zaman da ben neyim?
Sayfa 71Kitabı okudu
Duymuyorum ben acılarımı.
Ve yitirdim çoktan
Yitirdim bütün karşıtlıkları.
Ne umut
Ne umutsuzluk, ne hiçbir şey
Kurtaramaz varlığımı benim.
Ve yoğun bir anlamsızlığın içinde
Sanki renksiz, boyutsuz
Ve göksüz, zamansız bir evrende
Tek çıkar yol yaşamaksa Lusin
Yaşıyorum ben de kaygısız
Değişmez bir anlamsızlığı böylece.
STEPAN
Duymuyorum ben acılarımı.Ve yitirdim çoktan
Yitirdim bütün karşıtlıkları.Ne umut
Ne umutsuzluk, ne hiçbir şey
Kurtaramaz varlığımı benim.Ve yoğun bir anlamsızlığın içinde
Sanki renksiz, boyutsuz
Ve göksüz, zamansız bir evrende
Tek çıkar yol yaşamaksa Lusin
Yaşıyorum ben de kaygısız
Değişmez bir anlamsızlığı böylece.
Sayfa 338Kitabı okudu