OKUYUN !!
Kaçıyor değildi , sadece kendini bekleyenlere doğru gidiyordu.
Şimdi size günlerdir ara ara elime aldığım , sürekli okursam cidden akıl sağlığımı koruyacağımdan şüphelendiğim 14 kısa ama derin öyküden oluşan o eserin incelemesiyle geldim. Eee sen hani öykü seviyordun çabuk bitmesi lazım demeyin hemen lütfen arkadaşlar . Çünkü bağımsız öyküler gibi görünse de ortak noktaları var " ölümsüzlük " ve " Nefes" gibi . ( Bu aralar fazla takıldım ölümsüzlük konusuna hayırdır inşallah diyelim :))Bence ağır bir konu hele bi de mitoloji , polisiye ve bilim kurguyla harmanlanırsa varın siz düşünün !! ( Bitmesine son 50 sayfa var hâla , elime almışken düşüncelerimi de yazmak istedim..) Görür görmez aklınıza gelen ilk soruya cevaplandırmaya çalışarak girelim incelememize ;"Peki kim bu Nefes ? "
...
Bir rivayete göre MS 580'lerde Göktürk Devletinde
bir gözü yeşil bir gözü toprak renginde olan, sırtında
kocaman ağaç suretinde doğum lekesi olan ölümsüz
biri doğar ve Kam Ana Kambur ona Nefes adını verir.
O, zamanın içinde bir görünüp bir kayboldu,
medeniyetlerin kurulușuna ve yıkılıişına tanık oldu,
tarihe karıştı, tabiat yasalarına aykırı geldi, masumun
yanında olduğu da oldu kötülüğe boyun eğdiği de
sayısız yoldaşı oldu ama onun gözleri hep Gölge'yi
aradı. Her defasında ölen bir kadın ile ölemeyen bir
adamın hikayesi dilden dile dolaştı...
...
Birbirinden değerli 14 kalemin yer aldığı 
Ozancan Demirışık ın düzenlemesini yaptığı eserden bir öykü daha patlatmaya gitmeden diyorum ki farklı tür seven arkadaşlara özellikle tavsiyemdir. Şimdiden keyifli okumalar..
Çok teşekkür ettiğim canım kitap dostlarım;
@kbraninkitapligi
@busenin_kitapligi01
@ozgeninkitapligi12 'nın doğum günü hediyesi olan ve çok beğenerek okuduğum bu eserin hakkını vermeye geldim. Çok merak ettiğimden dolayı okumayı heyecanla bekliyordum ve aynı istekle okudum. Okudukça kendimi bulduğum ve ilaç gibi gelen kitaplarımdan işte bir tanesi daha. Okuyun , okutun lütfen.
Beyninde bir ses yine bana seslenerek , "Ölümün olduğu dünyada nedeniyle dünya işlerine bu kadar takılıyor ve üzülüyor,kendini kırk parçaya kırıyorsun?" diyordu sürekli.
Geceleri daha çok üzülüyor insan. Geceler daha dertlidir her insan için...
Her ne olursa olsun umut etmek hayatın bir parçası. En karanlık günde bile olsan , umut olmazsa güneş doğmaz asla fakat umudunu doğru yere bağlamak gerekir. Benim umudum her zaman tam bir şekilde Rabb'imde idi. Dua ediyordum içten içe her an ve her an bir ses: "Rabb'in seninle. " 
SadeceKübra 
Buse Yıldırım 
Özge Geçit 
Ethem Emin Nemutlu
