Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Başlıkları Turgut Uyar, Ece Ayhan, Didem Madak, Attila İlhan gibi şairlerin şiirlerinden alınan toplam 22 metinden oluşmaktadır. Metinler, başlıklarının alındığı şiirler ile bağlantılı olarak yazılmıştır. Güray Süngü, eserinde şiir mi, öykü mü diye okuyucuyu çelişkide bıraksa da kendisi şiir olmadığını belirtmektedir. Her bir öykü önemli noktalara değinmiş, şiir tadında harika bir kitap diyebilirim
Önce bölüm başlıklarındaki şiirleri bulup, okuyup sonra o bölümü okuyarak ilerledim. O kadar keyifliydi ki. Sanki şiirlerin öykülerini okumak gibi… Yazarın seçtiği şiirler kadar kaleme aldıklarını da çok sevdim. Güray Süngü hayranı olarak söylemeliyim ki her kitabıyla sizi şaşırtmaya devam ediyor. Mutlaka kalemiyle tanışın derim, neredeyse her kitabı ayrı bir tarzla yazılmış çok güçlü bir kalem.
Ah'lar Ağacı. Didem Madak'tan okuduğum ilk kitap... Didem Madak bildiğim bir şairdi. Ona Ah'lar Ağacı ile başlamak nasip oldu. Ah'lar Ağacı, 73 sayfalık ince ama yoğun bir kitap... Kitap baştan sona hemen her şiirde "hüzün" barındırıyor. Duygusal metinler zaman zaman insanı hüzne sürüklese de başlayıp bitirilecek bir kitap değil. Şiirlerinde rahat bir üslubu olan Madak, kendine has bir şiir evreni kurmayı başarmış. Genç yaşta hayatını kaybetmiş olan Didem Madak, şiirleriyle yaşamaya devam ediyor. Kitaptan bazı alıntılar: "Yağmur, çamurlu bir elbise dikiyor şehre" (13). "İnsan unutandır Ve insan unutulmaya mahkûm olandır" (19). "Annem çok sevinmelerin kadınıydı" (24). "Ama yazgısını çokomel kâğıtları gibi, Tırnaklarıyla düzeltemiyor insan" (29). "Uzaklar sana gelmez, sen uzaklara gidersin" (36). "Sağlam bir halatla çekiyorum acıyı kendime doğru" (55). "Neden her aşk Bir kadının cenazesini kaldırır mutlaka" (59). Şiir seviyorsanız mutlaka okumalısınız
Ah'lar ağacı beni çocukluğuma, buğday hasadı için gittiğimiz tarlalara, altında gölgelendiğimiz ahlat ağacının serinliğine götürdü..
Alabildiğine bozkırın uçsuz bucaksız sıcaklığında yanlız başına olan ahlat ağacının dikenli dallarındaki merhameti hatırlattı.
Küçük kız çocuğunu ah'lar ağacının gölgesinden alıp , okula ,okuldan aşka, aşktan anne olmaya bugün ki yaşlarımdaki "ben"' e getirdi. Didem madak'ın dilinde dolaştı sanki geçmiş... Herkesin kendinden özellikle bir kadının benliğinden kendisini bulacağı güzel değerli şiirler ...
Yazarımızın “Hiçlik ya da Her Şey’i” sadece kedisi Hector’a ithaf ettiğinden ayrı kitap olarak bastırdığı serinin Derinlik / cilt II’si ile beraberiz
II’de; Cilt I’de bahsedilen Ademlerle tanışma hikayeleri var. Adem ikiyi neden ayrı tuttuğunu şimdi daha da iyi anladım. Ama bunun devamı olmalıydı ve Adem üç, genç kadının hayatından tamamen çıkmalıydı.
Dizi izleyip, senaryoya laf eden nineler gibi olmuş olsa da yorumum…
cilt ııı’ü büyük bir umut ile bekleyeceğim.
Sıradaki ciltte Adem üçün yıkılışını okuyacağımdan umutluyum çünkü öyle istiyorum (istemesi bedava)
#ayrıca ilk defa okuduğum bir kitapta “Nahif” kelimesinin doğru ve uygun kullanıldığını gördüm.
Bundan büyük haz duymam şaka mı
Ah! Keşke bitmeseydi.
Biraz Didem Madak, Tazer Özlü, Jose Saramago, Kafka, Zweig Havası sezdim sanki bir çok yazarın eli değmiş hissine kapıldım okurken, hepsinden az az vardı sanki içinde.
Merhabalar,uzun zaman önce "Ahlar Ağacı" eseri ile hiç tanışmadan sadece hediye etmek amacı ile edinmiş ve içeriğine hiç göz atmadan sahibine ulastirdigim tek kitap olabilir belki de...
Didem hanımın okuduğum ilk eseri bu nadide inci..!Kalpten, dokunaklı şiirleriyle kütüphanemdeki yerini aldı ...
Genç yaşında aramızdan ayrılan şairin, mısralarının ardındaki yaşanmışlığı tüm açıklığıyla şiirlerine yansıyor ...
Annesini çok erken yaşta kaybetmesi sonrasında içine düştüğü yıkımı,ailesinden kopuk devam eden hayatında tek başında ayakta durma çabasını ve isyanını bu denli samimi kaleme almış olması onu gönüllerde kuşkusuz ki ayrı bir yere yerleştiriyor ...
Kitap Didem hanım'ın ikinci kitabı imiş. Öyle bir "Âh" diyorki Madak, oturup onunla birlikte siz de bir "Âh" çekiyorsunuz..
Naif bir kalemin yüreğinden dökülen bu dizeleri okumanızı tavsiye ederim ...
Keyifli okumalar...
Bir gün beni bir sıkıntı bombası olarak patlatacaklar Korkarım bir şarapnel parçası olarak beni
Saplandığını bu etten hiç çıkarmayacaklar
Banliyö trenlerine binip küfre varıyorum
Söz sanatlarını sökülmüş sarkıyor eteğimin ucundan
Eğreti eğretiliyorum bu yüzden biraz.
Eciş-bücüş bir adam dikiş seti, satıyor, alıyorum
Sen yanımda olmadığından
teyelliyorum ruhumu hicranıma.
Sevgili Pollyanna,
Radyo tiyatrosu dinlenirdi bir zaman içimde, İçimde dünyanın en eski kedisi
Eski bir sobanın yanında uyuyordu.
Çocuklar bir köşede
Yenidünya çekirdekleriyle beştaş oynardı
Frenk elması da derler
Sarılı kahverengili bir meyve.
Annem işte öyle bir kadındı
Çocuklar gökyüzüne bakar sorardı:
Ay dede orada ne yapıyor anne?
Annem öldüğünde ay dede içimde
Yüzlük bir ampul gibi parçalandı.
Annem işte öyle bir kadındı
Aşure getiren çocuklara,
Teşekkür eder gibi yaşadı
Öldüğünde gül resimli bir takvim yaprağıydı.
Yeni bir şarkıya başla
Hem şarkı dediğin şarttır yaşamaya
Şarka gittin geldim ardından
Hatırla orada fıskiyesi dönen havuzlar vardı. Kalabalık avlular, yüksek duvarlar
Başımız döndüydü hatırla
Sürmeleri ne karaydı kadınların
Herkesi bir yere sürer ya dünya
Gözlerine sürülmüştü orada kadınlar.
Belki sen yoktun orda
Güller vardı.
Ben bir şair olarak güllerden bıkmamıştım daha, Ba'su ba'del mevt
Hayata daha çok vardı
Beni anla.
Hatırla tavus kuşları vardı
Aşık olunca kanatlarından mavi güneşler doğardı. Ben doğmamıştım daha hatırla.
Bir teleğini senin için saklamıştım
Bak, işte burada.
Susan kadınlar vardı
Ben susamamıştım
Ama herkes içmişti.
Belki de sen yoktun orada.