Terzim olur musun?
Yırtıldı orta arkasından gönül elbisem
Dikemedim, dikilmiyor
Ne ince bir iğne
Ne beyaz bir iplik
Yırtık pırtık gecelerim
Delik deşik düşlerim
Yamanamadım dünyaya
Sobalı Ev
Yorganların altından çıkmadan oturuyoruz bütün akşam. Ödümüz kopuyor çişimiz gelecek diye. Suyu bile yanımızda tutuyoruz, Allah korusun, mutfağa gitmek zorunda kalmamak için. Soğuk ki ne soğuk.
Sayfa 25
… Kahroluyordum onun gülüşünün güzelliğiyle. “Allah’ım” , diyordum her seferinde, “ kötüleri yarattın, ona razıyım. Ama bu kadar güzel gülenlerini niye yarattın?”
Sayfa 44 - Can yayınlarıKitabı okudu
Aklı hep o başka, o neresi olduğu belli olmayan ama nerede olunsa özlenen meçhul yerde kalıyor.
… Gurur güdülecek zaman değildi. Niyet ettim sırtındaki ağırlığın azıcığını almaya.
Sayfa 68 - Can yayınlarıKitabı okudu
"İnsan delirirken bile yalnız olmak istemiyor."
… Şu çıplak halime yapabilecekleri geçti aklımdan, burnumun direği sızladı. Oradan göz pınarlarıma yürüdü sızı, ağlayacak gibi oldum. Sonra, o traşlı memur yüzleri, burada taşak burup evde evladını seven vicdansız elleri ve korkunç ağızlarıyla oligarşinin ağlayışıma güleceğini düşünüp tuttum kendimi .Dayan oğlum Şükrü. Devrim olsun, fidan diktireceğiz bu ellerine bunların, gübre kardırıp çiçek sulatacağız, dayan sen.
Sayfa 106 - Can yayınlarıKitabı okudu
Üçgenin kısa kenarı olmak…
… Ve o insanlara biten bir aşkın ardından başka birine aşık olmanın ne demek olduğu anlatılamıyordu öyle kolay. Hele de bu başka biri, mağdur kocanın çocukluk arkadaşıysa. Düşündükçe içime karlar yağıyor, dona kesiyor içim.
Sayfa 58 - Can yayınlarıKitabı okudu
*
“ Yattınız mı onunla?” diye sordum.
Sayfa 39 - Can yayınlarıKitabı okudu
Onu bir başkasının gözüyle görebilmeyi, gerçekten güzel olup olmadığını bilebilmeyi öyle çok isterdim ki. Belki de o zaman, bir sabah uyandığında ölümcül hastalığımdan kurtulmuş olduğunu gören masal kahramanları gibi kendime gelebilirdim.
Sayfa 42 - Can YayınlarıKitabı okudu