Makber’in Hikayesi
Makber, osmanli’nin son döneminde Abdülhak Hamid tarafından kaleme alınmış dokunaklı bir şiirdir. Öyküsü de şiir gibi dokunaklıdır. Abdülhak Hamid, 1883 yılı nın Ekim ayında baş şehbender olarak tayin edildiği Bombay’a giderken eşi Fatma Hanimi da beraberinde götürmüştür. Ve reme yakalanmış olan Fatma Hanimin sağlığı burada daha da bozulmuş, İstanbul’a dönmek için bindikleri gemide hastalı ğı daha da ilerlemiştir. Bu durum üzerine Abdülhak Hamid ve eşi İstanbul’a kadar gidememiş, Beyrut’ta vali olan ağabeyi M '«s Abdülhak Nasûhî’nin evine gitmiştir. Fakat, Fatma Hanım bu rada vefat etmiş ve buraya defnedilmiştir. İşte Makber adıy la bilinen ünlü şiir, Abdülhak Hamid’in Beyrut’ta kaldığı kırk gün içinde eşini kaybetme travmasıyla yazdığı bir eserdir.
"Başının belasını arıyor," der halk. Her insan arar bunu. Farkında değildir. Sanatkârlar hissederler. Fuzuli'yi hatırlayın: "Yani ki çok belâlara kıl müptelâ beni." Hamid de Makber'in önsözünde "Kederimin artması için sevinmek isterim," der. Aynı şeydir: Sevincinin artması için kedere ihtiyacı var, demektir.
Sayfa 152Kitabı okudu
Artık keseyim yeter figanı
Ervaha dokunmasın ziyanı.
Sayfa 330Kitabı okudu
Bir şairi bir kadın mezarı
Eyler gençliğin düşünürü.
Sayfa 301Kitabı okudu
Ben akıldan isterim delalet.(yol gösterme)
Akıl bana gösterir dalalet.(doğru yoldan ayrılma)
Sayfa 148Kitabı okudu
Lakin o zaman dönüp derim ben:
“Dünyayı ben istedim mi senden?
Sayfa 143Kitabı okudu
Sen öldün, ölüm güzel demektir
Sayfa 124Kitabı okudu
Bildir: Nereye uçar gülüşler?
Feryadlara olur mu bir yer?
Görünen neye böyle üzüntüdür hep?
Görünmeyen, neden öyle gülüşü dudağında?
Sayfa 94Kitabı okudu
Ben gam yiyorum, beni yiyor gam,
Yarab, ne garîb maidem(sofram) var…
Sayfa 90Kitabı okudu
Ölmekse maksat, hastalık ne lazım?..
Sayfa 86Kitabı okudu
Görsem bilirim ki rüya gördüm,
Tutsam görürüm hayaldir hep.
Sayfa 61Kitabı okudu
Sen bir isen bugün dikensiz,
Hayattan kurtulmuşsun sıkıntılarsız.
Ben âlemi neyleyeyim çimenlik,
Ben âlemi neyleyeyim çimensiz!…
Sayfa 59Kitabı okudu
Sen Fatıma, gittin öyle bensiz,
Gönlüm acaba yaşar mı sensiz?
Sayfa 59Kitabı okudu
Yarabbi nedir o tahta tabut,
Olmaz mı akıllar bunda şaşkın?
Mümkün mü o nazenin cismi ,
Kefenleme ede bir bunak koca karı
Sayfa 57Kitabı okudu
Haşre kadar ağlasam yetişmez,
Haşre kadar ağlasam usanmam.
Sayfa 56Kitabı okudu