Bekliyordum. Eşsiz biçimde bekliyordum. Beklemeyi bilmek iyi bir duvara hastır.
Güneşin altında, güneşin aydınlatmadığı tek adam..
Sayfa 79Kitabı okudu
Var olmadan varım
Sayfa 75Kitabı okudu
onlara en değerli şeyini veriyordu: bir bakış, bir düşünce, saf hareketler..
Sayfa 62Kitabı okudu
Haslığa~öze geliş...
Her şeye erişilmiş ve her şey yok edilmiş, insanlar ve tanrılar yokluğa geri gönderilmiş, her şeyin yerine hiçlik gelmiş...
MonoKL
Ölü -ölümsüz. Belki bir kendinden geçme halidir bu. Daha doğrusu, acı çeken insanlık için bir merhamet hissidir, ne ölümsüz ne de ebedi olmanın mutluluğudur.
Sayfa 12 - EncoreKitabı okudu
Korku tek öğretmeninizdir. Artık hiçbir şeyden korkmamaya inanıyorsanız, okumanın yararı yoktur. Ama konuşmayı boğazınız korkudan sıkılmış olarak öğreneceksiniz.
Sayfa 63Kitabı okudu
Hiçbir zaman yanaşacak bir limanı olmayan, ama bir dümene sahip bir gemi gibi olmalısınız.
Sayfa 59Kitabı okudu
Yok olma fikri kozayı kelebeğe dönüşmesi için sıkıştırıyordu; yeşil tırtıl için ölüm, sfenksin koyu kanatlarına maruz kalmaktan ibaretti; susineklerinde öyle muhteşem bir meydan okuma bilinci vardı ki, hayatın daima süreceğine ilişkin baş döndürücü bir izlenim veriyordu. Dünya daha güzel olabilir miydi?
Sayfa 88Kitabı okudu
Elimin altında bir dünya var; ona dünya diyorum, tıpkı, ölü olarak, yeryüzüne hiçlik diyeceğim gibi. Ona dünya diyorum çünkü benim için mümkün olan başka dünya yok.
Sayfa 83Kitabı okudu
...bencillik canavarı vücutta, hiç bu kadar şefkat bulunmamıştı; ölümden de aza indirgenen, en kişisel hazinesi, ölümü elinden alınan, kendi başına değil, bütün herkesin aracılığıyla ölmek zorunda bırakılan bu zavallı varlıkta hiç bu kadar varlık, hiç bu kadar varlık mükemmelliği bulunmamıştı.
Sayfa 64Kitabı okudu
Hayatın kendinden nefret ettirmek için yaptığı her şeye rağmen, hayatı sevmeye devam edecekti. Ölmeye hazırdı, ama çiçekleri -yapma olanlarını bile- severek ölecekti, ölümde kendini fena halde öksüz hissederek, asla olamayacağı o çirkin ve sakat Anne'ı delice özleyerek ölecekti.
Sayfa 61Kitabı okudu
Mucizevi şehirler, harap yerleşim bölgeleri yok oldular. Taşlar dışarı fırlatıldı. Ağaçlar köklerinden söküldü. Eller ve cesetler götürüldü. Geriye sadece Thomas'nın anlamdan yoksun vücudu kaldı. Onun içine giren düşünce ise, boşlukla ilişki kurdu.
Sayfa 17Kitabı okudu
Niçin sıkıldığınızı uzun zamandır anlamış bulunuyorum. Mücadele ettiniz; size en yakın olan şeyleri mahkûm ettiğiniz kendinizde görmek istemiyordunuz. Ama mantık baskın çıktı, sonuna kadar izlenen aydınlık kendi kendini ele verdi.
Sayfa 198Kitabı okudu
Bir şey bana kuşkunun her zaman kesinliğe eşit ve kesinliğin de kuşkuyla aynı doğada olması gerektiğini söylüyordu.
