Gülüşünü, gözlerini, sesini, kokunu çok özledim. Birlikte öğrenmiştik sevmeyi, şimdiyse birlikte öğreniyoruz ayrılığın nasıl acı verdiğini. Bir gün göz göze gelir miyiz, beni hiç görmeden verdiğin o günki söz gibi görür görmez sarılır mısın boynuma, sımsıkı sarılıp kavuşabilir miyim sana, kokunla, gülüşünle, sesinle yine can verir misin yüreğime, imkansız diye birşey yok demiştim ya sana, şimdi birer imkansıza dönüştük ama ben yinede inanıyorum sevgime, yine sarılacağım boynuna, yine içime çekip huzur bulacağım kokunla ve gözlerin yine doya doya her bir saniyemi gözlerine bakarak geçirebileceğim. Dön gel be sevgili, herşeyi unutup yeniden tanışalım seninle. Yaşadığımız tüm acıları unutalım, ben yine dayanırım her eziyetime yeter ki dön gel be, gökyüzümü yıldızsız bırakma.
İnanmazdım sevgiye, gülerdim ben herkese
Derdim, insan kısmetini kendi bulur isterse
Oysa sözler ne kadar boş, insan sevince
Kalbim sanki deli gibi, seni görünce.