Ellerimle tuttuğum cennetler gördüm,
fakat bıraktım.
Tutamadığım sözler gördüm.
Azaltamadığım acılar,
İyileştiremediğim yaralar,
Dökemediğim gözyaşları,
Kederlenemediğim ölümler gördüm.
Karşılık veremediğim dualar,
Açmadığım kapılar,
Kapatmadığım kapılar,
ve yaşamadığım hayaller,
Kabul edemediğim,
bana sunulanların hepsini gördüm.
Arzu ettiğim,
fakat asla almadığım mektuplar gördüm.
Olabileceklerin tümünü gördüm,
fakat asla olmayacak.
İvan İlyiç öldü!
Ne acı. Zavallı İvan, ne istedigi gibi çocukça sevilebildi ne de istediği hayatı yaşadıktan sonra ölebildi.
İvan bedeninin değil ruhunun acısından öldü. Ölüm değil, İvan'ı acıtan gözlerinin önünden bir film şeridi gibi geçen yasamiydi. Onunla beraber ölümü adım adım yaşattı bize Tolstoy. Muhteşem bir kitaptı. Yılda bir kez okunacaklar listesine eklendi.
İvan İlyiç'in ÖlümüLev Tolstoy · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202245bin okunma
Empatinin Yitimi..
Adı kadar tesirli bir kitap. Ruhun sorunlarının temeli, anlamamız gereken asıl kişiler, durumlar, yaptığımız yanlış empatiler ve hatta yapamadıklarımiz. Davranışlarımizin temelindeki asıl hakikati patır patır yüzümüze fırlatan kitap. Mutlaka okunmalı, her toplum tarafından hem de acilen.
Yaşam hikayemizi yitimler belirliyor. Çocukluğumuzda, bilincinin yarıldığı ve bu sırada empati yetimiz bastırıldığı için insan oluşumuzla bağımızı yitiriyoruz. Kendi acimiz ve başkasının acısı karşısında duyarsızlaşıyoruz.