Bunlar, bu aynılıklar ve süreğen devamlar zaten durmadan tıkanan, yeni bir soluk bulmaya, yeni bir şeye inanıp biraz da başka ufuktan aynı güneşin batışını seyretmeye büyük hasret duyan bana sanki tam kalıbıma uygun bir kutuya konmuşum hissi verdi.
Sezmek anlamaktan çok kötü. Anlamak bir, sezmek bindir, anlamak bir müddet içinizde yürür, anladığınızla bir amorf da olsa şekil alırsınız. Sezmek şekilsiz ve hep sancılıdır, her gün yeni bir sancı doğurur.