Aslında insan-ı kâmil olma yolunda yaşadığın o sancılı süreci, yalnızlığını, farkında olduğun ama anlaşılamadığın her anda çektiğin acıyı, karşı tarafın bunu anlaması için zamana ve tecrübeye ihtiyacı olduğunu anlatıyor. Ve senin orayı terk etmen gitmen gerekiyor. Çünkü anlattın, yoruldun, anlaşılamadın. Karşı taraf bu anlayışa geldiğinde sen ol ya da olma o da sen gibi hissedince sen de o anlaşılamadığın yarım kaldığın andan tekrar tamamlanıyorsun, anlaşılıyorsun.
