Bu tür vaazın sapkın yönünden kuşku duymamak mümkün değildi - özellikle Menocchio o ayrıksı evren kuramını açıklayınca. Bu kuramın karmaşık bir yankısı Engizisyon'a ulaştı: "Ben dedim ki, fikrimce, her şey bir kaos, toprak, hava, su ve ateş birbirine karışmış, bunun içinden bir kitle biçimlenmiş tıpkı peynirin sütten yapılışı gibi ve içinde kurtlar oluşmuş, bunlar da melekler. En kutsal haşmetli bunların Tanrı ve melekler olmasını emretti, meleklerin arasında Tanrı da vardı, o da bu kitlenin içinden, aynı zamanda yaratılmıştı, o efendiydi, dört adamı vardı, Lucifer, Mihail, Cebrail ve Rafael. Lucifer krala eşit bir efendi olmak için mücadele etmeye kalktı, halbuki kralın gücü Tanrı'ya aitti, Tanrı da onu bu kibri yüzünden cezalandırarak bütün eşi dos- tuyla cennetten kovdu; sonra bu Tanrı, Adem'le Havva'yı ve kovu-lan meleklerin yerini alacak sayıda insanı yarattı. Sonra bunlar da Tanrı'nın emirlerini dinlemeyince, Oğlunu yolladı, onu da Yahudiler yakaladı ve çarmıha gerildi." Ama, Menocchio şunu da ekledi: "Ama ben hiçbir zaman onun hayvan gibi asılmaya razı geldiğini söylemedim." (Bu, Menocchio'ya karşı ileri sürülen suçlamalardan biriydi.)