Kitap Karabekir'in 25 yaşına kadar olan yaşantısını kaleme aldığı eseridir.Kendisi,annesi,babası ve ailesini kitabın girizgâhında tanıtıyor.Bu kısımda dikkati çeken Ana-babanın insanın ilk mürebbileri olmalarının ne kadar değerli olduğu ve insanın karakterinin nüvesi olduğudur.Ardından Karabekir babasının asker olması dolayısıyla ülkenin çeşitli yerlerine seyahati ve buralarda geçirdiği günleri anlatıyor.Babası'nın vefatından dolayı İstanbul'a dönüyor ve kendisi de etrafındaki bir çok insan gibi asker olmak isteyerek kardeşi ile beraber askeri okula yazılıyor.Bu arada Balkan'lara da ağabeyinin yanına gezmeye gidiyor.Uzun bir askeri eğitim alan Karabekir,kurmay olarak kıtaya çıkıyor.Daha önce Bir çok memleket gezip gören Karabekir Balkanlara tayinin çıkmasıyla burada göreve başlıyor ve kitabın büyük bir kısmında da buradaki hayatını anlatıyor.Görev süresinde ileride Devleti Aliyye'nin ve Türkiye Cumhuriyeti'nin önemli askeri isimleri ile çalışıyor.İttihat ve Terakki cemiyetine katılıyor.Balkan harbinin öncesinde bölgede yaşananları,komitacıları(Rum,Bulgar,Sırp) askeri ve siyasi kademelerdeki bozulmayı,liyakatsizliği ve ileride Balkanların elimizden çıkacağını görüyor.Sultan Abdülhamid'i ise menfi yönde tenkit ediyor.Kazım Karabekir azmi,çalışkanlığı,fedakarlığı ve doğruluğu ile insana örnek teşkil edecek lider karakterli,büyük bir devlet adamı olduğunu kitabın genelinde bize yansıtıyor.
