üçlemenin ikinci kitabı olan köyün kamburu çorum 'un narlıca köyünde geçmeye devam ediyor.
köylü yüzünden huysuz, aksi bir karaktere bürünen parpar ahmet üzerinden hikaye'ye girip parpar ahmet'in ölümü üzerine oğlu çalık kerim ile devam ediyoruz.
adı üstünde çalık olan kerim köylü tarafından babasına uygulanan tarifenin benzerlerini kendisi de yaşıyor. hor görülüp adam yerine konmuyor ikinci sınıf muamelesi görüyor resmen.
kendini kabul ettirmek isteyen çalık kerim ise köyün imamı aracılığıyla okuyup hafız olmaya niyetleniyor ancak nasıl adi bir karaktere sahip olduğuna şaşırdığınız imam yüzünden sürekli bu isteği erteleniyor. çalık kerim en sonunda köyde yaşattıkları yüzünden şehre medreseye gönderiliyor. gönderiliyor fakat bu nasıl bir medrese ki ilim irfan yuvası olacak yerde insana itliği, hergeleliği, oğlancılığı öğretiyor. kendisine aşılanan bunca şeyden sonra köyüne hafız olarak dönen çalık kerim 'de köyde adam öldürme işine, onun bunun karısına yan bakma işine kadar gidiyor.
kemal tahir bu eserinde de gerçeklikle bağı nedir bilmem ama anadolu insanının ne kadar kaypak, ne kadar ırz düşmanı, ne kadar adi ve ne kadar oğlancı, ablacı bir karakter olduğunu anlatmaktan vazgeçmemiş. karakter arasında sürekli şunun bunun karısı hakkında ileri geri konuşma, konuşmayı sürekli uçkur işine getirme sevdası var. kadınlar arasındaki muhabbetler bile böyle. velhasılıkelam üçlemenin son kitabı olan büyük mal 'da da farklı bir durumla karşılaşacağımı düşünmüyorum.
