"Öğrenci kazanmak ve yetiştirmek isteyen öğretmenlerin, mesleki donanıma sahip olmakla beraber, fazla bir şey yapmalarına gerek yok. Sadece öğrencileriyle sevgilerini paylaşsınlar. Onlara sevgilerini versinler yeter. Gerisini sevgi hal eder. Her insan özellikle de çocuk, sevgi ile bağlanır.
Sevgi ile örnek alır. Sevgi ile başarılı olur.
Bu, sadece öğretmen öğrenci ilişkisinde söz konusu değil.
Başta eşler arası ilişkilerde, sonra ebeveyn-çocuk,cemaat fertleri ve işveren-işçi arasındaki ilişkilerde de geçerli temel bir husustur.
Hatta kişinin yaptığı iş ile ilişkisinde de geçerli bir durumdur.
Bir kimse, işini severse ve işini severek yaparsa kendisi o işte başarılı olur. Yaptığı işte de bereket olur.
Bir yerde sevgi varsa orada hayat vardır. Bağlılık vardır. Rol model alınma vardır. Başarı vardır. Sevginin olmadığı ilişkiler etkisiz, bereketsiz, ölü ilişkilerdir. Devamı olmayan ilişkilerdir.
Bu bahsi Tolstoy'un sevgi, merhamet, iyilik konularını ele aldığı, küçük hacimli bir kitabının adı ile bitireyim: "İnsan Ne İle Yaşar."