Gökteki yıldız, yerdeki taş
Hep aynı şeyi anlatır sanki
Kaçışları ve sukunlukları..
Bütün çiçekler ve hayvanlar
Hep aynı dili konuşur sanki
Yaşamın içindeki sevginin dilini..
Ve çocukların gözleri
Merhametin en güzel tanımıdır benim için
Masumiyetin ve burukluğun içindeki gözleri..
▫️Mky
Arakan, Çeçenistan, Keşmir, Doğu Türkistan...isimleri bile unutulsun diye uğraşılan "Mazlum coğrafyalar"..ve artık hepimizin yakından tanıdığı,acısını gönlünde taşıdığı Gazze...
Gazze son zamanlarda, burda saydığım/ sayamadığım diğer bölgelerden biraz farklı... çünkü artık gönlünde insanlığa dair ufak bir zerre taşıyan herkes orada bı
Kâmile
@GulveKul
·16 Aralık 2023 15:27
Bir gün Hz. Aişe validemiz Resulullah'a soruyor: "Komşularımdan birine bir hediye vermek istiyorum, hangisine vereyim?" Resulullah da: "Kapısı sana yakın olana ver." diyor. Böylece komşunun yakın komşu ve uzak komşu olarak ayrılabileceğini görüyoruz. Yakın komşu, kapısı bize yakın olan, mahallemizin içinde bulunan; uzak komşularımız ise mahallemizin dışında, giderek kentimizin dışında, giderek ülkemizin dışında olan komşular. Demek ki buradan, komşularımızı da yakın komşumuzdan başlamak suretiyle, halka halka genişleterek sınır ötesi komşularımıza kadar ulaşabiliyoruz.
oysa her dahi yazar öldürür okurunu
Biliyorum sen Dorian değilsin ve olmayacaksın. Fakat insanlar seni Henry Wotton olarak gördüğünde bunu da kabul etmedin. Ben de öyle görüyorum, elimde değil. Çünkü hiç bir ses Henry'nin sesi kadar içten ulaşmadı bana. Fazla merhametin getirdiği zalimliği taşıyorsun Oscar. Prensten ayrılamayan kırlangıç da sensin, züppe Algernon'da.
Bugünü edebi yas ilan edip, İngiliz Dili ve Edebiyatı bölümleri olarak bayrakları yarıya indiriyoruz. Yani en azından ben indirdim...
Sevginin dili ol,
Nefret yeşermesin,
Aşkın insanı ol;
Sadakatsizlik olmasın,
Merhametin dili ol,
Merhametsizlik kol gezdirmesin!
Kalbin Milleti Yok
Bir Mustafa Demirci ilahisi olacak kadar “biz”leşmiş bir Shakespeare şiiri. Çevirenin yüreğine sağlık. Bir daha anlıyoruz ki, kalbin milleti yok, acının yabancı dili yok, merhametin sınır dışı yok, yakarışın vize zorunluluğu yok. Hem ayrıca, bir de Shakespeare’in dilinden bir kez daha anlıyoruz ki... dünyaya fit olmaya değmez:
Vazgeçtim bu dünyadan, tek, ölüm paklar beni
Değmez bu yangın yeri avuç açmaya değmez
Değil mi ki çiğnenmiş inancın en seçkini
Değil mi ki yoksullar mutluluktan habersiz
Değil mi ki ayaklar altında insan onuru
O kızoğlan kız erdem dağlara kaldırılmış
Ezilmiş, hor görülmüş el emeği, göz nuru
Ödlekler geçmiş başa, derken mertlik bozulmuş
Değil mi ki korkudan dili bağlı sanatın,
Değil mi ki çılgınlık sahip çıkmış düzene
Doğruya doğru derken eğriye çıkmış adın
Değil mi ki kötüler kadı olmuş Yemen’e
Vazgeçtim bu dünyadan, dünyamdan geçtim ama
Seni yalnız komak var, o koyuyor adama.
Dua Defterim
"Biliyorum, Sen bazen kullarına oyunlar oynayıp onları deniyorsun.
Hoşlanmadıklarına da tuzaklar kurup onları iyice yoldan saptırıyor, içlerindeki ikiyüzlülüğü, kefereliği açığa çıkartıyorsun.
Kafaları karıştırmak da hoşuna gidiyor. Bazen benzeşen ayetler indirip bizleri ortada bırakıyorsun. Biz saftirik kullar da tartışıp duruyoruz, o mu