Glsrn
@merkurluokur
90 okur puanı
Aralık 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Uzattığımız saçlarımızı duygularımızı saklamak için kullandık.
Ağlaya sızlaya da olsa alışmışlar. İnsanoğlu denen aşağılık yaratığın alışamayacağı hiçbir şey yok galiba!..
Sayfa 32Kitabı okuyor
Bir kitap okudu
392 syf.
·
Puan vermedi
·
9 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Bir kitap okudu
80 syf.
·
Puan vermedi
Hepimiz günün birinde büsbütün çıldıracağız ve ondan sonra dünya rahat edecek.
Sayfa 121Kitabı okudu
Biz her gün biraz daha çıldıran ve karanlığa gömülen bir dünyada yaşıyorduk.
Sayfa 119Kitabı okudu
“Ölümü tanıyanlar, onun dehşetinden kurtuldukları zaman, büyük insan olurlar.”
Sayfa 110Kitabı okudu
Ama ben içimdeki şeytanı ancak bir aynada taşlayabilmiştim. bilmem böyle bir taşlamayla ondan kurtulabilecek miydim?
Sayfa 108Kitabı okudu
Sen kendi kendinden kacma isteğini hiç duyarmısın dostum? Güzel elbiselerin, iyi yemeklerin, aşkların, güneşlerin ve mavi denizlerin avutamadıgi suratsız bir cadıdan kaçmak ister gibi kendinden uzaklaşmak arzusunu duydun mu hiç?
Sayfa 105Kitabı okudu
Kötü anıların elbiselerden daha güçlü olduklarını görüyordum.
Sayfa 105Kitabı okudu
Kısa bir uçuş için uzun zaman karanlığa alışmak gerektiğini öğrendiğime de memnunum. Artık anlıyorum ki biz burada sürekli bir hazırlık içindeyiz.Böyle bir hazırlığımız olmasaydı doğmaya ve ölmeye nasıl rıza gösterirdik?
Sayfa 96Kitabı okudu
Buralara niçin gelmiştim? yer değiştirmenin ruhumuzda temelli değişmeler yapacağına, eski varlığımızdan soyunup kurtulacağımıza çocuk gibi inanmamış mıydım?
Sayfa 91Kitabı okudu
Dünyanın her şeyinden kuşkulanmış, fakat hiçbir zora karşı direnmeden, yenilgiyi önceden kabullenerek durmadan kaçmıştım.
Sayfa 89Kitabı okudu
Nereye gidiyorduk? Şu karşımdaki mavi camın arkasında, mehtaplı bahar gecelerini andıran bir dünyaya mı? Beni her gittiğim yerde böyle karanlık ya da ölüm aydınlığı içinde cansız geceler mi bekliyordu?
Sayfa 87Kitabı okudu
Hayat cevherlerimiz gelişmemişti. Ruhumuzda devrimlerin sebep olduğu bütün yıkılışları, hercümerçleri vardı ve bu yıkıntı altında ezilmiş kalmıştık. Kuşağımız bugün, yalnız diğerlerinin yörüngeleri arasındaki boşluktan, bir zamanlar orada bir gezegen bulunduğunu sezinleten, parçalanmış ölü bir yıldıza benziyordu. Nesiller zinciri arasında bizim yerimiz sadece vehimli boşluk olacaktı. Evet, gelecek yüzyıllara bizden bir boşluk kalacaktı.
Sayfa 83Kitabı okudu
Ben istibdat karanlığıyla boğulmuş bir kandan gelme, genel savaş yıllarının silindiriyle ezilmiş, mısır çorbası ve süpürge tohumu lapası ile beslenmiş manevi bir çöküntü ile güneş aydınlığını bile karartan bir kuşkuya düşmüş, acınacak bir kuşaktandım. Hayat cevherimiz gelişmemişti.
Sayfa 83Kitabı okudu