Mermer Tezgah
"Dünyanın nizamını bozmaya kalkma. Marangozun tezgâhı kalastan olur. Şimdi kırdığın şu mermeri hemen kaldır. Yerine ahşap bir tezgâh koy!"
Şamil'in oğlu Cemaleddin esir alınıp St. Petersburg'a getirileli on üç yıl olmuştu. Bu on üç yıl içerisinde Şamil, Zümrüdüanka gibi Ahulgo'nun küllerinden yeniden doğmuş ve Kafkasya'ya hakim olmuştu. Rus askerleri, akın akın bu dev gibi adama saldırmış ancak geri çekilmek zorunda kalmıştı. Bu on üç yılda, esir olarak St.
Ömer Seyfettin’den Seçme HikayelerÖmer Seyfettin · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20183,954 okunma
Yay yapımında ikinci ana malzeme ‘öküz boynuzu’dur. Bir boynuzdan iki parça çıkar; dış tarafından alınan parçaya ‘kapak’, iç tarafından alınan parçaya ‘karın’ denilir. Bir yayın kollarına ya iki kapak, ya iki karın konulur. Alınan parçalar törpü ile uygun biçimde düzeltilir. Saf su dolu bir kapta yumuşayıncaya kadar kaynatıldıktan sonra çıkartılıp dumansız talaş alevinde ısıtılır. Özel kalıplarla sıkıştırılıp istenilen biçim verilerek kurutulur.
Bir yayda kullanılacak boynuzlar aynı hayvana ait olmalıdır. Yayların dış yüzlerine döşenen ‘sinir’ öküzün bacağının ayak bileğinden diz kapağına kadar olan yerinden çıkartılır. Bunlar önce güneşte veya sıcak bir yerde iyice kurutulur. Sonra mermer bir tezgah üzerinde, şimşir tokmakla kuru kuruya iyice dövülür. Ezilip tel tel olunca, demir dişli sinir tarağı ile püskül püskül oluncaya kadar taranır. Yay yaparken, ağaç, boynuz ve sinirleri birbirine yapıştırmak için hayvan dokularından elde edilen tutkallar kullanılırdı. Bunlar; ‘Çega tutkalı’ ve ‘balık tutkalı’ olmak üzere iki çeşittir. Çega tutkalı, daha önce dövülen öküz sinirlerinden artan uçlarla yapılırdı. (Gelibolu’nun Çega Köyü’nde iyisi yapıldığı için bu ad verilmiştir.) Daha çok tercih edilen balık tutkalı ise; Tuna, Dinyeper ve Volga nehirlerinin denize döküldüğü yerlerde yaşayan mersin morinasının damak derisinden yapılırdı.
Sayfa 19
insanın "düşünen bir hayvan" olduğunu, dalgınlıkla bazen dikkat hassasını kaybettiğini, "yanılmaz, keskin bir dikkat"in sırf "düşüncesiz hayvanlar"a mahsus bir fazilet sayılacağını uzun uzadıya anlattı.
"Bugün şuraya gideyim. Hakikati anlayayım..."
Sokaklarında, çarşısında, pazarında dolaşan her adam da başlı başına ayrı bir cihan, ayrı bir kitaptı. Bu kitapların hepsini okumaya kalkmak, ummanı içmek kadar imkânsızdı; yalnız bir tanesinin bir bölümünü süzebilen insan şüphesiz en büyük bir irfanın sahibi olurdu.
Hakikat kitapta değil, hayatın kendisinde idi. Kitaba inanan esir olur, zihni katılaşır, kafası kerpiçleşirdi.
Onun fikrince kitaplar "hakikat"ın üstüne gelişigüzel yığılmış birtakım zarif, süslü, kıymetli kerpiçlerdi.
Mermer Tezgah
"Allah'ım, kulaklara da niçin birer kapak yapmadın?"
Sayfa 103 - Beyan YayınlarıKitabı okudu
9 kısa hikaye:
1-YÜKSEK ÖKÇELER
2-DÜNYANIN NİZAMI
3-BEKÂRLIK SULTANLIKTIR
4-TÜRKÇE REÇETE
5-NİŞANLILAR
6-İNSANLIK VE KÖPEK.
7-ACIKLI BİR HİKÂYE
8-PİRELER
9-MERMER TEZGÂH
Hikayeleri, 
Ömer Seyfettin Mermer Tezgahında ustalık yapan bir marangoz titizliğinde kaleme almıştır. Hiçbir zaman Yüksek Ökçeler giyip gerçeklerden kaçmamıştır.
Her hikayesinden ayrı bir roman yazılacak kadar konuları böyle kısa öykülere indirgemek büyük ustalık işi.
Kesinlikle yatırım tavsiyesidir.
