Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Merve
Merve
@merve_ciftcii
90 okur puanı
Nisan 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Ahmet Ümit çok duyduğum ve okumak istediğim yazarlardan biriydi fakat yazarla yanlış kitap tercihiyle tanıştım sanırım. Aslında kitabı alırken bir araştırmam olmadı sahafçıda görüp ismini beğendiğim için seçmiştim ama ilk defa bir yazarı okuyacaksanız hangi kitapları ön planda olduğunu araştırarak almanızı tavsiye ederim.
Beni tatmin eden bir konu hatta polisiye konusu yoktu. Polisiye biraz işlenmiş olsa da alakasız şekilde ele alınıyordu. Kitabın 100 sayfası konuyu içeriyorsa 400 sayfası gereksiz detayları ve konudan bağımsız olayları içeriyordu ve okurken zorlandığım bölümlerdi.
Giyim markası olan Selim, hayatı kafasına göre yaşayan Kenan ve hep ikisinin arasında kalmış olan Nihat. Kitabın genel anlatımı bu üç çocukluk arkadaşının Beyoğlu’ndaki yaşamları.
Ahmet Ümit’i merak edip okumak isteyenlere bu kitapla başlamayıp iyi bir araştırma sonucu seçtiğiniz kitapla başlamanızı tavsiye ederim. Bende en sevilen diğer romanlarından okuyarak tekrar yazarla tanışmak istiyorum
Tolstoy’un okuduğum ikinci kitabı ve benim için yeri ayrı olacak yazarlardan artık. Okunması gereken bir yazar..
Kitap 6 kurgu hikayeden oluşuyor. İsmini ilk hikayeden almış. Her hikayenin verdiği mesaj o kadar önemli ve kulağa küpe yapılacak türden ki. İnsan ilişkilerinde yapılan hatalar, günlük hayatta öfkeye fazlaca yenilip küçük meseleleri büyütmek, mal mülk konusunda doyumsuz olmak ve bunun sonunun hep kötü olması gibi kitabın fazlaca mesajı var.
Kendi açımdan dini boyutunu da ele aldığımda, zaten kitap bunun üzerinden anlatılıyor, çok beğendim. Tolstoy’dan bir Mesnevi gibi öğütler aldım :)
Varsa küçük kardeşiniz okutun, okuyun kesinlikle başucu kitaplarından..
Kitabı ne kadar beğenip beğenmediğime hala karar veremedim. Ya da beklentimi çok yüksek tuttum olaylar onu karşılamadı. Kitapta birinci ağızdan anlatımıyla tek bir karakter belirgin. Yaşamında duygu donukluğu, olaylara tepkisizlik, tek düzen, hiçbir şeyden heyecan duyamayan anlatıcının, tek bir gecede başına gelen olaylar farklı görmesini, hissetmesini, ve içindeki bulamadığı anlamı bulmasını sağlar. Bir kapı diğerini açıyor, diğer kapı bir başkasını ve açılan kapılar sonunda hayatın anlamı var.
Kitabın son mesajı çok güzel. İlk önce kendimizi anlayıp, tanıyıp buna gayret edip bunu başarıyorsak diğer varlıklarla bağımız oluşuyor. İnsanlarla ne kadar iletişimimiz iyiyse, birbirimizi anlıyorsak, sevinçlerimizi üzüntülerimizi paylaşıyorsak hayatın asıl anlamını yaşıyoruz demektir.
Okur Takip Önerileri
Kitabı kapattığımda yanaklarım ıslaktı. Etkisini şimdi hangi cümleleri seçip aktarsam diye düşünüyorum. Çok iyiydi. Her şeyden önce Tolstoy’un duyguyu aktarma, ifade etme biçimi olayları size yaşatıyor. Yaşam ve ölüm.. İkisi arasında yapılan bir sürü tercih.. Kitabın anladığım en belirgin mesajı bu hayatta “Nasıl yaşıyoruz?” Yaptığımız tercihler yaşadığımız hayatın yönünü belirliyor. Meslek sahibi olmak için okuyoruz, meslek sahibi oluyoruz yükselmek için çabalıyoruz, yükseliyoruz aldığımız para yetmiyor. Hiçbir şey yetmiyor ve hep daha fazlasını istiyoruz.
İvan İlyiç olmak istediği mertebeye gelmiş, mantık evliliği yapmış ama yaşamının kalitesine önem vermemiş. Hayatına aldığı insanların kendisine ne fayda vereceğini düşünmemiş. Ansızın yakalandığı hastalığıyla sadece kendisi savaşmış. Eşi çocukları dostları kendisine göre yalandan ibaretler. Çektiği fiziksel acıların en büyük etkisi manevi acıları; yalnızlık, gereken ilgiyi şefkati görememek, sevildiğini hissedememek ve yaşama tutunması gerektiğine inanamamak onu günden güne bitirmiş ve korktuğu sona gelmiştir..
Satranç zehirlenmesi..
İlk Stefan Zweig okumaya bu kitapla başladığım için şanslıyım. İnsan psikolojisinin ne şekilde etkilendiğini ve sınırlarını zorladığında neler olduğunu okudukça etkilenmemek elde değil.
Hikayenin başında ele alınan Mirko karakteri çevresi tarafından zeka olarak “yetersiz,aptal” şeklinde nitelenmiş fakat kendisi Dünya Satranç Şampiyonu olmuştur. Kendisini yenebilecek tek kişi deli mi yoksa üstün zekalı mı kavranamayan Dr.B’dir.
Avukat olan Dr.B bildiği önemli devlet sırları sebebiyle zoraki tutuklanır. Sırları söylemesi içinse beden işkencesi değil psikolojik işkence yapılır. Kapatıldığı otel odasında bir kaç eşya ve kendisinden başka hiçbir şey yoktur. Bitmeyen sorgu günlerinin birinde fark ettiği kitabı yaşama tutunmak adına çalar. Yaşama tutunur mu yaşamdan mı kopar bunu bilemiyorum ama insan zekasının sınırı olmadığı çok aşikar.. Satranç dersi olan bu kitabı başta öğrenme merakıyla okumaya başlasa da bu merakı kafasında ikiye bölünmüş benliğiyle oynadığı sayısız oyunlara kadar uzanır. Ve Dr.B’nin sonu delilik mi olur üstün zeka mı bu soru işareti olarak kalır..
1939 yılında yazılan ilk robot hikayesi, Robbie.. Yazarın hayal gücüne bu bilgiyi öğrenerek hayran kalıyorsunuz zaten. 9 hikaye ile robot gelişimini zamanla üst düzeye çıkaran bir serüven var. 2050’leri anlatan makineleşmeyi okurken “Acaba o yıllarda bu yazılanları görecek miyiz?” diye düşündürüyor. Mümkün olması çok yüksek. Karakterler ise çoğu hikayede ortak ve kitabın bütününde ki anlatım bölüm geçiyor gibi dizi izleme havası veriyor. Bilimkurgu sevenlerin beğeneceği bir yazar ve en sevindiricisi bu kitapla kalmayıp seri kitapları da var. Okumak için sabırsızlanıyorum:)
Franz Kafka’nın kitaptaki dönüşüm fikrinden anladığım toplum içinde yer edinememiş, farklı yönlerini kötü olarak algılayan insanların kendi iç dünyalarına çekilip toplumdan uzaklaşmaları. İnsanın en yakınları da bu uzaklaşmaya artı mesafe koydukça git gide yalnızlaşma söz konusu. Farklı olmak, farklı düşünmek, farklı giyinmek toplumdan ayrılmayı gerektirmemeli. Herkesin elinden tutulmalı. Gregor yalnızlığa itildi ve en sevdikleri tarafından dışlandı. Kendisine ne olduğunun arkasına düşülmeden dönüştüğü şeyden kurtulma fikrine en yakınları kapıldı. Güven? Sanırım hiç kalmadı.
Polisiye roman türünün baş yapıtları arasına koydum bu kitabı. Kendi halinde sanılan sessiz sakin bir köyde aslında hiç sakinlik yoktu. Birileri aniden ölüyordu ve kimsenin dikkatini çekmeyen bu ölümler yaşlı bir kadının dikkatini çekmişti. Olayları üstü kapalı anlattığı yabancı polis işin peşine düşmeye karar vermişti. Kitabın son sayfasına kadar “evet katil kesin bu” diye düşünürken kaç kişi şüpheliydi şaşırıyorsunuz. Ve kitaptan bir cümleyle bitiriyorum “Hiç kimse diğer bir insanı tam anlamıyla tanıyamaz. Onunla ilgili gerçekleri tümüyle öğrenemez. Hatta en yakını olsa bile..”
Genç Werther şehrin kalabalığından bunalıp yerleştiği küçük kasabada başına geleceklerden elbet habersizdi. Kasabanın güzelliği, sakinliği içinde beklemediği anda aşık olmuştu. İlk başlarda bu aşk ona sonsuz mutluluk, yaşama sevinci verse de zamanla aşkının önündeki engeller günden güne onu karamsarlığa, aşırılığa, içinden çıkılmaz düşüncelere sürüklüyordu. Kendisini bu tutsaktan çekip almak istese de başaramamış, aşık olduğu kadın karşısında günden güne erimiştir. Ve aşık olduğu kadının mutluluğu için aldığı karar insanı üzüyor..
“Yıldızlı Gece” resmini muhakkak bir yerde görmüşüzdür ama adının ne bu olduğunu biliriz ne de ressamının ismini.. Vincent Van Gogh döneminin değer görmemiş ama görmediği değeri de hiç dert etmemiş usta ressamı.
Kardeşine yazdığı mektuplarda bir ressamdan duyulabilecek en güzel cümleler hayat dersleri yer alıyor. Köylüğe, toprağa, buğdaya bağlı, geçimi için dört elle resim yapmaya sarılması, ya satılır ya elde kalır üzüntüsü.. Ara ara ressamlara ve sanata dair konuşmalar pek anlaşılmasa da kitabın bütününde acı, emek, hayat mücadelesi var..
