Evet seriyi 4 ay gibi bir sürede bitirdim. En büyük tereddütüm hakkını vererek okuyamamaktı. Fakat 1 - 2 derken Proust 'un dolaylı anlatimlarının beni içine çektiğini farkettim. Başlangıçta 3 kere okumadan anlayamadığım anlatımlar varken, zamanla proust uslubuna nasıl alıştığımı fatkettim. Elbette sıkıldığım noktalar oldu. Fakat geriye dönüp baktığımda bir şaheseri bitirmenin haklı gururunu yaşıyorum. Şunu söylemek isterim ki yoğun olay akışı arayanlar için bu seri bir hayal kırıklığı olacaktır. Çünkü Proust eserinde olaydan çok duygu ve düşüncelerine ağırlık vermiştir. Mesela bir parağraflik gerçekliğin ardından, o gerçeklikle bağlantılı olarak sayfalarca his ve düşünce yazmıştır. Öyle hisler vardır ki, "işte bu tamda ben" dediğim çok sayıda bölüm okudum. İnsanın kendini bulacağı birçok nokta var. Özellikle zaman kavramını ele alması , kayıp zaman arayışı , hislerin zamana bağlı olarak nasıl değiştiğini anlatan ifadeleri muhteşemdi. Seriyi bitirmeden tekrar ne zaman okusam acaba diye düşünürken buldum kendimi. Kısacası Kayıp Zamanin İzinde serisi okudum bitti deyip kitaplıgıma kaldıracağım kitaplardan değil. Özledikçe rastgele açıp içinden bir paragraf okumak isteyeceğim muhteşem bir kitap(seri).
