Hayat her zaman istediğimizi bize istediğimiz an sunmuyor. Ya zamanı oluyor ya da hayırsız olduğu için olmuyor istediğimiz, beklediğimiz, yolunu gözlediğimiz...
İstediğimiz, hayallerimizi süsleyen şey her ne ise; bi meslek, bi kişi, bi okul... Aslında olan ve olmayan her şey bizim hayrımıza oluyor. Üzülmemek lazım değil mi? Üzülmemek... Mantığın bunun bilincinde olmasına rağmen yüreğin kan ağlamayı bırakmıyor maalesef. Paramparça oluyorsun belki de aklın ve kalbin arasında kalmaktan. "Boşver" diyor mantık. "Belki de böylesi daha doğru, daha hayırlı."Ama "Keşke," diyor yürek... Koca, boş umutlarla dolu bi "Keşke..."