Minik minik portrelerden (yazar, şair, sanatçı ve diğerleri) oluşan bir kitap. Gerçi o kadar yazar arasında, İhsan Oktay Anar'ın olmamasına şaşırdım. Şu an hatırlayamadığım bir yazar daha vardı okurken aklımda; o da niye yok diye hayıflandım hatta. Yazarken hatırladım: Metin Kaçan: Ağır Roman. O yoktu.
Çerez gibi okunuyor. Ama o çerez haline getirilmiş kısacık tasvirlerin arkasında ciddi bir birikim olduğu çok açık. O kadar kişiyi 30-40, 50-60 kelimede anlatabilmek için bir yazarın okuduğunu, bildiğini, duyduğunu ve hissettiğini iyice sindirmiş olması gerekir. Bu nedenle, kısa yazmanın en zor yazma eylemi olduğunu test etmek isteyenlere hayatlarındaki herhangi bir kişiyi, 50 kelimede ama eğlenceli bir şekilde anlatmalarını öneririm. Ben denedim, yapamadım. Çok sevdiğim yazarları ya da karikatüristleri dahi yapamadım. Bunun için ciddi yazı tecrübesi ve temposu gerekiyor. Levent Cantek, 20li yaşlarının başından beri yazarak ve üreterek bu pratiği kazanmış bir yazar. Her ay çıkan Hortlak dergisinde, mizah dergilerinin bir köşesinden tutup tarihini anlattığı yazılarında bu yoğunluğu hissediyorsunuz. Aynı şekilde, Kuş Eppeği'inde bu birikimin de yoğunluğu mevcut. Kuş Eppeği, kuş eppeği gibi. Tadımlık.(119 sayfa)
