ÖYKÜLERDEN SEÇTİKLERİM
Uzun bir süredir öykü ağırlıklı okumalar yapmaktayım. Daha önce paylaşmış olduğum bir alıntıda yer aldığı gibi (#69389465), ben de herkesin bir öyküsü, şiiri, şarkısı olması gerektiğini düşünüyorum. Bu nedenle okumuş olduğum 164 tane öykü kitabının içinden bana dokunan öyküleri bir ileti altında paylaşmak istedim.
Bu
ANNSEN Vll
Güle güle kalabalığım, yine geleceğim.
Ömürden eksik birkaç yıl daha getirdim,
her gelişimde daha acımasız.
Ama sen, sen annsen gibi hiç değişmemiştin
beni sevdiysen vardır bir yanlışım
Ne konuşabiliriz ne anlaşır
Ondan bu kaçış, ben ve hatalarım
büyüttüğün iki bakışız içimdeki acı.
kalbim yokluğuna dayanamaz, alışır.
Seni görmek pencereden
ANNSEN Vl
Güle güle kalabalığım, yine geleceğim.
Ömürden eksik birkaç yıl daha getirdim,
her gelişimde daha acımasız.
Ama sen, sen annsen gibi hiç değişmemiştin
beni sevdiysen vardır bir yanlışım
Ne konuşabiliriz ne anlaşır
Ondan bu kaçış, ben ve hatalarım
büyüttüğün iki bakışız içimdeki acı.
kalbim yokluğuna dayanamaz, alışır.
Seni görmek pencereden
ANNSEN V
Merhaba yalnızlığım, yine gideceğim.
Ömürden eksik birkaç yıl daha getirdim,
her gelişimde daha acımasız.
Ama sen, sen annem gibi hiç değişmemişsin
beni sevdiysen vardır bir yanlışım
Ne konuşabiliriz ne anlaşır
Ondan bu kaçış, ben ve hatalarım
büyüttüğün iki bakışız içimdeki acı
kalbim yokluğuna dayanamaz, alışır.
Seni görmek pencereden
Gece olunca vakit
Neden hep aklımdasın?
Zaman geçti; sen benden
Geçmedin saklımdasın.
Uzun bir hikaye bu
Geçse bile mevsimler.
Yine kaldım bak sende
Geçmişin faslındasın.
04.10.2021 
Abdulrahim Arslan
Ruknettin'in aynalarda ağladığı kadar var.
Bir mevsimin kıyısından tutarsan Ruknettin
Kurak ovalara yağmurlar yağar,
Ayak bileklerinden kavrarsan bir harfi,
Kalbin şiir olup vadilerini sular.
Senin de vadilerin vardır Ruknettin!
Kehanetler kurarsın,yağmalarsın kendini
Kurtarıp o yangında ilk önce kalbini
Niyedir,aynalarda azalır
Neden
Neden ellerini saatlerce tutmak geçiyor ki içimden
Neden saatlerce gözlerine bakmak
Saatlerce seninle sessizce oturmak
Neden içimden yanında bulunmak geçiyor
Ömrümü seninle tüketmek
Seninle yaşlanmak
Seninle ağlamak
Seninle gülmek
Neden içimden geçiyor bunlar
Neden seyahatler geçiyor içimden
Neden kıyametler kopuyor içimden
Neden korkuyorum sensizlikten
Neden hep sen hep sen
Neden şiirlerim sana
Bakışlarım sana
Sözlerim sana
Kalbim sana
Ruhum sana
Neden her cihetim senden yana
Neden kavgam senden yana barışım senden yana
Baharlar yazlar kışlar güzler mevsimler senden yana
Yangınlar senden yana
Soğuklar senden yana
Ferahlar senden yana
Neden Nedenler senden yana
Hasan ALTINIŞIK
Kırılan bir kalbin eskisi kadar atmadığını babamdan filan değil kendimden öğrendim. Ne zaman çarpıntım başlasa mutluyum derdim hep kendi kendime.Eskiler hatırlanınca acılar yeni oluyor galiba. Neyse....Pek beceremeyenlerdenim yaşamayı. Ama öyle pes edenlerden değil. Bir şeyler olsun diye çok şey yaptım, hiçbir şey olmadı. Aslında çok şey oldum.
Kırılan bir kalbin eskisi gibi atmadığını babamdan falan değil kendimden öğrendim.Ne zaman çarpıntım başlasa mutluyum derdim hep kendime.Eskiler hatırlanınca acılar yeni oluyor galiba.Neyse…pek beceremeyenlerdenim yaşamayı.Ama öyle pes edenlerden değil.Bir şeyler olsun diye çok şey yaptım,hiç bir şey olmadı.Aslında çok şey oldum.Bekletilen oldum,aldatılan oldum,kandırılan,kaybeden,yalnız oldum, yanlış insanlara tükendim, hep bir şeyler olsun dedim sonra hayat “Sen kimsin ki ?” Dedi.Mutsuzluğun o kekremsi tadını sanki ağır bir ilaç içmişim de sabahında midemdeki zehiri ağzımdan soluyormuşum gibi hissettirdi.Neye elimi atsam kuruyor sanki doğduğumdan beri.Mutsuzluktan geberiyorum değil de umutsuzluk bitiriyordu beni.Çocukluktan tek farkım birinde aşağı yukarı salıncakta sallanırken diğerinde birileri ruhumu sallıyordu sanki, aşağı yukarı.Oturduğum yerden kalkmak inanın eziyet geliyor bana kimileri buna üşengeçlik diyor…Bıraksalar yıllarca uyurum diye düşünüyorum geceleri. Sabahları uyandığımda beklentilerin sadece insanı yıprattığına bilmem kaçıncı kez daha şahit oluyorum.Pencereden baktığımda günler mevsimler değişiyor her seferinde ve gözlerimin önünde bitişimi seyrediyorum.
MÜPHEM
Şimdi daha mı seviyorsun kendini
Daha mı güzel gülüyor gözlerin
Aynaların soğuk bakışlarında
Titreyen ellerimde kalemim
Satırlar daha az yazıyor seni
Gittin öyle mi
Gittin ama ben de değişmedi mevsimler
Hala çiçeklerin içinde uyuyorum
Buz gibi soğuk yeller esiyor üzerimden
Hiç solmuyorum
Yabancısısın bu şehirlerin
Gitmeleri çok sevdiğinden
Sen sen sen hep sen
Mısraların içinde müphem
Kırgın bakışları altında
Kapısında dergâhın
Âh eden sensin
Ölen yine ben
Sen gidince bir boşluk kaldı içimde özlem dedim geri gelmeyeceğini bildiğim halde beklemişliğim bile vardı birlikte geçirdiğimiz zamanı hatırlayıp ağladım çaresizlik dedim seninle güldüğüm gibi bir başkasıyla gülebilirim sandım kendimi kandırdım bir süre hep bir şeyler dedim kendi kendime bir gece duvarı izlerken duvarlardan yaş geldi içimdeki acının sebebidir dedim balkondan kendimi atmayı denedim bunu bir süre denedim sonra anladım ki mesele mevsimler hatıra gün ay yıl anlatabilirdim mesele bir insan dedim üç kere yutkundum yazdım yazmasam ağlayacaktım.
Onur Sevindik