- Söyle, diye fısıldadı, bana eziyet etmek çok mu hoşuna gidiyor? Ben senden nefret etmeliydim. Birbirimizi tanıdığımızdan beri bana acıdan başka bir şey vermedin...
Sesi titredi, kendisi bana doğru eğilerek başını göğsüme yasladı.
- "Belki, diye düşündüm, sen beni işte bunun için seviyordun: sevinçler unutulur, acılar asla!..."