Türkan Şın
@miyopanda
Kim bilirdi yaşamın en ölüm olduğunu, ölümün de en yaşam... Duymuştum bir kez, yaşayan ölülerdik biz ve bedenimiz en tabutumuz...
Memur
Lisans
351 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Şöyle söyleyeyim Harry , büyük ve karanlık bir ormanda yolunu bulmak her zaman uzun sürmez . Bazı insanların temiz ,düz yolları, sokak lambaları hatta tabelaları vardır. Sana bilmen gereken her şeyi söylerler . Ama önünde böyle bir yol yoksa işte o zaman dikkatli olman gerekir. Çünkü ormandaki hayvanlar aydınlık yollara gelmez ; onlarla sadece çalıların ve ağaçların arasında karşılaşırsın .
Tita, bebeğin zarif görünüşüne uzun uzun bakarken çocuklukta bir şey dilemenin ne kadar kolay olduğunu düşünüyordu. O zamanlar imkânsız diye bir şey yoktu. İnsan büyüyünce anlıyordu ki her şey dilenemezdi : Bazı şeyler yasaktı, günahtı ya
da ahlaka sığmazdı.
İnsanların kabullendiği şeyler beni hala şaşkına çeviriyordu. Başka insanlar acı çektiğinde doğru yaşamadıkları için oluyordu . Bizim insanlarımız acı çektiğinde ise inançları test ediliyordu.
Okur Takip Önerileri
Aşkın nasıl yakıcı , nasıl vazgeçilmez,insanı mutluluktan çıldırtan bir duygu olduğunu bilmez değilim.Ama aşk kışın açan bir güneşe benzer ya da yazın sıcağında ansızın dökülüveren tatlı sağanağa . Ne kadar delice bir güzelliğe, yaşamı soluk soluğa yaşatan bir tutkuya sahip olsa da geçicidir. Nasıl ki kışın açan güneşin ömrü kısacıksa , nasıl yazın yağan sağanak toprağı bile doğru dürüst ıslatmadan kesiliverirse , aşk ta birdenbire bitiverir.
Sayfa 263
Aşk, bir araya gelmesi mümkün olmayan iki insanı belirsiz bir süreliğine kavuşturan tutkal gibi bir şey. Etkisinin ne kadar süreceği, yapışkanı gidince âşıkların nereye düşeceği belli değil. Boşuna dememişler "Aşka düşmek" diye.
