Devletlerin çoğu, kadınların evlenirken bakire olmasını düzenleyen ve evli kadının zinasına ağır cezalar getiren yasaları kabul ettiler; ancak kocaların evlilik dışı cinsel ilişkileri zina olarak görülmedi. Böylece, "ailenin şerefi" kaygısı erkeğinkinden ziyade kadın cinselliğiyle ilişkili hale geldi; erkeklerin şerefi ise onların çalışma faaliyetleri etrafında dönüyordu; daha seçkin aileler için bu faaliyetler, genişleyen idari bürokraside yazılı kayıtların tutulması benzeri faaliyetlerdi.