"Biz insanlar öteki yaratıkların ne üstünde ne de altındayız. bilge der ki, göklerin altındaki her şey, aynı kanunun ve aynı kaderin buyruğundadır."
Sayfa 19Kitabı okudu
Kendini beğenmek insanın özünde, yaradılışında olan bir hastalıktır. İnsan yaratıkların en zavallısı, en cılızıdır; öyleyken en mağruru da odur. Şurada, dünyanın çamuru ve pisliği içinde oturduğunu, evrenin en fena, en ölü, en aşağı katında, göklerin kubbesinden en uzakta, üç cinsten yaratıkların en kötü haldekileriyle birlikte, dünya evinin en alt katına bağlı ve çakılı olduğunu bilir, görür ve yine hayaliyle, aydan yukarılara çıkıp gökleri ayaklarının altına indirmek sevdasıyla yaşar. Aynı hayal gücüyle kendini Tanrı'ya bir görür; kendine Tanrısal özellikler verir; kendini öteki yaratıklar sürüsünden ayırıp kenara çeker, arkadaşları, yoldaşı olan varlıklara yukarıdan bakar; her birine uygun gördüğü ölçüde güçler ve yetenekler dağıtır. Biz insanlar öteki yaratıkların ne üstünde ne altındayız. Bilge der ki, göklerin altındaki her şey, aynı kanunun ve aynı kaderin buyruğundadır.
Sayfa 19Kitabı okuyor
Biz insanlar öteki yaratıkların ne üstünde ne altındayız. Bilge der ki, göklerin altındaki herşey, aynı yasanın ve aynı yazgının buyruğundadır. ..
"Aristo der ki: 'İnsanların en çok korktukları rüzgarlar, saklı yerlerini açan rüzgarlardır.'"
CemKitabı okudu
Montaigne der ki “ İnsan,etrafında olup bitenlerden daha çok,olup bitenlerle ilgili kendi görüşlerinden etkilenir.”
Şair Milton’un ifadesiyle: “ Biz yaşarken akıl,cenneti cehennem cehennemi de cennet yapar. “
Sayfa 21 - HayykitapKitabı okuyor
Saadet bizi ezer.
Eski bir Yunan atasözü de öyle der; manası aşağı yukarı şudur: Tanrıların bize verdiği bütün nimetlerin hiçbiri katıksız ve kusursuz değildir, onları bir dert pahasına satın alırız. İşle eğlence, keyifle sıkıntı biribirinden çok ayrı oldukları halde, gizli birtakım ilintilerle kendiliklerinden birleşebili yorlar. Sokrates der ki: "Tanrılardan biri hazla elemi birleştirip karıştırmak istemiş, bunu başaramayınca, bari şunları kuy ruklarından biri birine bağlayalım, demiştir."
#montaigne #denemeler
Sayfa 40Kitabı okuyor
" Arkhesilas da der ki bütün iyilikler diretmekten, dediğinden dönmeyip dosdoğru gitmekten; bütün kötülükler de kadere boyun eğip her şeyi oluruna bırakmaktan gelir."
Sayfa 254
Biz insanlar öteki yaratıkların ne üstünde ne altındayız. Bilge der ki, göklerin altındaki her şey, aynı kanunun ve aynı kaderin buyruğundadır.
Sayfa 19
Her varlık için en değerli, en yüksek varlık kendininkidir. Başka varlıkların değerlerini kendi varlığını temel alarak ölçer, ona göre yargılar verir. Bu temel ve ölçü olmadıkça hayal gücümüz iş göremez. Başka bir çıkış noktası da yaratamaz. Kendimizin dışına, ötesine gidemeyiz. Bu yüzden insanlar şöyle düşünmüşler: Varlıkların en güzeli insandır. O halde Tanrı onun şeklindedir. Kimse erdemsiz mutlu olamaz, erdem de aklın dışında değildir; akılsa insandan başka varlıkta yoktur. O halde Tanrı insan biçiminde olacak. Ksenophanes bunu pek hoş anlatır; der ki: Eğer hayvanlar da tanrılar icat ediyorsa - ederler a - onları kendilerine benzetip, övünürler. Niçin, mesela, bir kaz şöyle düşünmesin: “ Evrende her şey benim içindir. Toprak, üstünde yürümeye yarar; güneşin işi bana ışık tutmak, yıldızların işi hayatım ve talihim üzerinde etkili olmaktır. Rüzgârlar, sular bana filan rahatlığı sağlar. Bu gökkubbe benim kadar hiç kimseyi kayırmaz. Ben evrenin gözbebeğiyim. İnsanoğlu benim yiyeceğimi içeceğimi arayıp buluyor. Oturacağım yeri yapıyor. Bana hizmet ediyor. Buğdayı benim için ekip biçiyor. Gerçi beni kesip yiyor, ama bu işi kendi eşlerine de yapıyor. Ben de insan oğlunu öldüren, yiyen kurtları yiyorum.”
Platon der ki, çocuklara babalarının yeteneklerine göre değil, kendi yeteneklerine göre meslek öğretmek gerekir.
Biz insanlar öteki yaratıkların ne üstünde ne altındayız. Bilge der ki, göklerin altındaki her şey, aynı kanunun ve aynı kaderin buyruğundadır.
"Her şey, kırılmaz zincirleriyle bağlı kaderin." (Lucterius)
Sayfa 19Kitabı yarım bıraktı
❖
Sokrates der ki: ‘Tanrılardan biri mutlulukla üzüntüyü birleştirip karıştırmak istemiş, bunu başaramayınca, bari şunları kuyruklarından birbirine bağlayayım’ demiştir. Bu yüzden her kederde bir mutluluk, her sevinçte bir üzüntü gizlidir.
❖
Sayfa 87 - Aylak Adam YayınlarıKitabı okudu
Montaigne der ki: "İnsan, etrafında olup bitenlerden daha çok, olup bitenlerle ilgili kendi görüşlerinden etkilenir.
Sayfa 21
Biz insanlar öteki yaratıkların ne üstünde ne altındayız.
Bilge der ki, göklerin altındakı her şey, aynı kanunun ve aynı kaderin buyruğundadır.
*şanssızlık
Eskiler der ki, "Şansın hayatımız üzerinde çok büyük etkisi vardır; öyle ya, şans eseri gelmedik mi dünyaya!"
Sayfa 63 - Aylak Adam YayınlarıKitabı okudu