büşra
@muhendisbusra
Bâki kalan bu kubbede bir hoş sadâ imiş.
51 okur puanı
Ağustos 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
İslâm felsefesi, zamanı, her an yinelenen kıyametler olarak kavramlaştırıyor
Sayfa 21
Akıllılar dünyası, kendi değerini mutlak sayan küçük ilahlar ve ilahelerle dolup taşıyor.
Sayfa 14
"Yaz çiçeklerini seven insan, yazın ölürmüş derler. Acaba doğru mudur?"
...
"Ben de gülleri seviyorum ama dört mevsim de çiçek açıyorlar. Öyleyse her mevsim mi ölmem gerekiyor?"
Okur Takip Önerileri
"Doğru anda söylenen sözler, gümüş oymalarla bezeli altın bir elmaya benzer. "
Sayfa 28
Hayat tecrübelerimle şu yargıya vardım ki, başkalarıyla benim aramda korkunç bir uçurum var, anladım, elden geldiğince susmam gerek, elden geldiğince düşüncelerimi kendime saklamalıyım.
Her zaman böyle diye düşündü Furlong, bir saniye ara vermeksizin, hemen yapılacak bir sonraki işe geçiyorlardı hep. Olup bitenler üzerine düşünüp kafa yoracak zamanları olsaydı diye düşündü, hayat nasıl olurdu acaba? Farklı bir hayatları mı olurdu, üç aşağı beş yukarı aynı mı; yoksa sadece yollarını kaybetmekle mi kalırlardı?
İnsan ruhu, hakikat olmaksızın, yaşıyamaz, hakikatten uzak kalamaz. Bir bakıma bunalım, ruhun hakikatten uzak kalışı, daha doğrusu uzak kaldığının bilincine varışından doğar. Kimi zaman, insan, uzak kaldığını kavrayınca hakikati kovalamak ister. Kimi zaman da ondan kaçmaya çalışır. Bu kez de hakikat insanı kovalayacaktır. Çünkü, o da insan ruhunda bulmakta idrâkini.
Haçlılar, Batının kendini kendi sınırlarında savunuşu degildi; islâm ülkelerinin kalbine kadar sokulup islâmı orada yok etmek istemişti Batı. Batının bu cesareti nereden geliyordu? Şüphe yok ki, islâmın hoşgörüsünden.
İnsanlığın ihtiyacına cevap verebilecek bir metafizikten yoksun oluşunu kendisine itiraf bile ettirmek istemeyen ruh yoksulluğudur. Batıyı bunaltan, bunalımdan bunalıma sürükleyen bu ışıksızlıktır, bu cevapsızlıktır.
Fakat insanoğlu kendini zaman zaman ortaya çıkan bahanelerle aldatmaktan hoşlanmaktadır. Belki de böyle bir aldanışa ihtiyacı vardır. İnancını yitirmiş veya en azından çok zayıf bir inanca sahip kişilerin psikolojisidir bu.