Filistinli bir annenin, Suriyeli bir çocuğun, Mısırlı bir adamın, Kerküklü bir yere yiğidin, Hindistanlı bir âlimin duası olduğu için değil sadece; Kosova ovasında Murad Hüdâvendigâr'ın gözyaşlarıyla ettiği, ilk ikisi kabul edilmiş duanın üçüncüsü olduğu için Türkiye yıkılmaz.
Sene 1389, Kosava Meydanı?ndayız.Ertesi sabah 1. Kosova savaşı var. Gece asker istirahata çekilmiş durumda. Ama yiğit Padişah Murad-ı Hüdâvendigâr yatsı namazını kıldıktan sonra seccadesi üzerinde sabaha kadar Allah?a duâ etti. Şöyle diyordu:
?Yâ Rabbî! Yâ Rabbî! Hz. Peygamber (s.a.s.)?in hatırı için, dökülen kanlar için, Senin yolun-da sürünen yüzler, ağlayan gözler için bize yardımcı ol. Bizden lütfunu esirgeme yâ Rabbî!..
Düşmanın bize uzanan elini başka tarafa çevir yâ Rabbi! Senin ismini yükseltmek için savaşan gâzilere yardım et, onları telef etme. Onları düşmanın kılıcından, okundan Sen koru yâ Rabbi! Din yolunda ben feda olayım. Askerimin yerine ben şehid olayım. Yeter ki İslâm mülkünü kâfirlere çiğnetme yâ Rabbi!..?
Yiğit padişah 1. Murad?ın duâsı kabul olundu. Zafer kazanıldı. Kendisini de yaralı bir Sırp su-bayı şehid etti.
Murad Hüdavendigâr'ın Duası
Balkan Haçlı ittifakı Sırp kralı Lazar'ın kumandasında 100.000'in üzerinde bir asker ile Kosova Sahrasında Murad'ın askerleriyle karşılaştı. Hüdavendigâr, karşılıklı başlayan bu amansız kıtalin ilk günü akşamında otağına çekilmiş Allah'a yalvarıyordu:
- Ya ilahî! Ya Mevlayî! Bunca kerre cenabında duamı kabul edip beni mahrum etmedin. Yine bu
Sayfa 30 - kapı
