Sıkıntılı zamanlarımda beni unutanları düzlüğe çıktıktan sonra da ben unutmak istiyorum ama muro gibiyim; içimdeki insan sevgisi.. Kesin gidip insanlara yardımcı olmaya, sorunlarını çözmeye çalışırım.. Bu fıtrat mı bilmiyorum.. Beni yoruyor.. İşler yoluna girince telefon değiştirmek ya da aile ve iş harici herkesi engellemek yardımcı olur belki bana..
Bir sigara molasında gidip bakıyorum fon perdesinin arkasına, yarı aralık bir pencere var. Ortada puro muro yok! Demek ki kadın camdan atıyor, aşağıda bir amigo tutuyor. Kutusuna yerleştirip bize satıyor!
Devrime ihanet etmiş bir puro kaçakçısı gibi, çantam purolarla dolu döndüm otele. Yüreğim sızlamadı değil. Ancak herkes bu yöntemle puro satın alırken, benim Küba devrimine saygımdan ötürü o puroları altıyüzkırk dolara satın almamın saçma olduğunu düşünerek huzura erdim.
Peki, Fidel ülkesinde olup biteni bilmiyor mu? Elbette biliyor. Belki de, tüm vadettiklerini veremediği halkına göz yumuyor.