Yaşıyoruz Hiç Ölmeyecekmişiz Gibi
Dünyanın kanserli hali hiç ölmeyecekmiş gibi
Barındırır içinde tek vücut ruhsuz bedenleri
Bir ışık görsem umutlanacakmışım gibi
Oysa karanlığa hapsoldum kaçasım bile yok
Bütün uzuvlarım işlevselliğini kaybetmiş gibi
Kışım büsbütün bahara hazırlanasım bile yok
Yüzmeyi unutmuşum çaresizim çocuk gibi
En dipteyim
Uzun bir yolculuğun içindeyim
Ruhum kayboluyor, yalnız kalıyor bedenim
Ve geçtiğim en kalabalık yerindeyim
Kendime veda ediyorcasına, hiçlik içindeyim
Bir ses kulağımda işitir gibiyim
Melodisine kanıpta araftan kaçar gibiyim
Hazin olur sonu yolda bitmez bilirim
Kendi içinde hapis, kalabalığa da kaçar gibiyim..
Uzun bir yolculuğun içindeyim