SARIGAZİLİ MUSTAFA DESTANI
Ah Mustafa,
Karanlıklarda üzerinde bir yorgunluk,
Ki ihanetin kilogramından ağır.
Nasıl kaldıracaksın, ne edeceksin?
Tartışılır, ah ah yıkar geçer darmadağın.
Ah Mustafa,
Benim sefil düşmüş yalnızlığım.
Kanla Yazılan Destan Çanakkale
Sesleniyor bu halde görünce oğlunu Kezban;
‘Mustafa’m, al kanın, bayrak oldu alnıma.
Bir Allah’a aşıktın, bir bana, bir de vatana!’
Baha Rahmi Özen
“Sen cepheye gidersin,benim yüreğim bunu bilir.
Ve Mustafa’m,
Zaferi eline almadan dönme.
Ben seni beklemeyi bilirim...”
Zübeyde Annemizi aramızdan ayrılışının 101 .yıldönümünde saygı,sevgi ve rahmetle anıyorum..
Mustafa Kemal Zübeyde Hanım’a çay ziyafetine gidiyorum, beni akşama bekleme demiş fakat Zübeyde Hanım bu mektubu yazıp Mustafa Kemal’e göndermiş:
“Sen cepheye gidersin. Benim yüreğim bunu bilir. Senin için dua ediyorum bil! Ve de Mustafam, zaferi ele almadan dönme. Ben, seni beklemeyi bilirim...”
Mustafa Kemal demek cesaret demek, güç demek, zafer demek…
Düşersin
Güvenme servete mala varlığa
Bir gün olur bitmez zara düşersin
Dost için zarar et kârdan ziyade
Zarar eyle bir gün kâra düşersin
Allah için söyler söylerse ozan
Fehmi idrakından devreder izan
Hemi para kazan hemi dost kazan
Gerek olur bir gün dara düşersin
Söyler Kul Mustafa’m de haydi hayda
Ecel değirmeni gelir bir ayda
Gökdelenin, villan olursa ne fayda
Akibeti bir mezara düşersin
Buruklu Âşık Kul Mustafa
ARASI (80-100) :)
Hacılar’da bir güzele uğradım
Yeri bayır değil düzün arası
Üç değil, beş değil, on dakka sürdü
Her bir kelimede sözün arası
Âşıklar güzeli övdükçe över
Durmadan metheder ahlâkı değer
Bin altın vermişler bin daha değer
Hele kaşlarla gözün arası
Kul Mustafa’m böylesinden yıramaz
Her diyarda böyle suna türemez
Kışın güzel ama yaza yaramaz
Kilosu seksenle yüzün arası
Buruklu Âşık Kul Mustafa
TARİFNÂME
Eğer kadir mevlam komayın dese
Şeytanı cennete salan olmazdı
Hazreti Adem ki buğday yemese
Bu yalan dünyaya gelen olmazdı
Dünya dolar eğer gelen gitmese
Ölüm acısından bir kul tatmasa
Tövbe duasını kabul etmese
.... OLMASAYDI
Kurulup gök kubbe olmazdı dünya
Muhammed kandilde nur olmasaydı
Kullar hakkı bulma gaydına düşerdi
Mekândan münezzeh sır olmasaydı
Habil gabil olmazsa ölüşülmezdi
Cebrailsiz dünya bölüşülmezdi
İnsanoğlu uyur çalışılmazdı
Muhannet ölümden zor olmasaydı
Yuvarlak olmasa dünya dönmezdi
Mümin ağlamasa tamu sönmezdi
Kurana Yusuf suresi inmezdi
Yakub’un gözleri kör olmasaydı
Kul Mustafa’m sözün baki olurdu
Din olmazsa kullar şaki olurdu
İnanki bu dünyada iki olurdu
Eğer yaradan da bir olmasaydı
Buruklu Âşık Kul Mustafa
.... DEME
Eğer eyi olursa gönülde yara
Gurşun yarasına yaram var deme
Kaderde yazılmış kara yok ise
Sürme karasına karam var deme
Yorganı kalın yap mevşim gışısa
Cana zarar gelir beden üşürse
Elini atınca cüzdan boşusa
Eldeki paraya param var deme
İşte oğlum budur ahvalın, halın
İşini bilmezsen artar zavalın
Elinde yok ise malın melalin
Emmi dayınınan aram var deme
Çalış Kul Mustafa’m avara durma
Yapacağın işi kimseye sorma
Senetsiz sepetsiz paranı verme
Yirminci asırda haram var deme
Buruklu Âşık Kul Mustafa
Sen bir evlat doğurdun, Atatürk oldu...
“Sen cepheye gidersin. Benim yüreğim bunu bilir. Senin için dua ediyorum bil! Ve de Mustafam, zaferi ele almadan dönme. Ben, seni beklemeyi bilirim…”😥😥
Zübeyde Hanım.