“ diyeceğim azıcık huzursuzluk kimse incitmez. Geviş getiren ineklerin mutluluğu lazım değil bize, acı çekebilen insanın mutsuzluğu lazım. Mutluluk kendimizi tatmin etmekten ibaret olamaz. Benden bir başkasına giden yolu yürümeden, benden Allah’a uzanan yolları fark etmeden, insan olmanın içimde sızlayan yarasını bilmeden nasıl mutlu olabilirim?