Ölçünün tek bir durağı, tek bir sonu var. Tek yere doğru kayıyor her geçen günle birlikte. O halde, her gün yeniden bir şeyler yapabilmeli, her gün yeniden kurmalı, düzeltmeli dünyasını, her gün yeni bir şey katmalı ki yaşayışına, ölüm payı artacak yerde eksilir gibi olabilsin, dağılsın, parçalansın; yaşayışını kolaylaştıran kendi alışkılarının yanında kendi getirdiğin değişiklik de olsun, bu denge içinde, yaşadığını, sürüklenmediğini anla, anlayacak hale gel...
Bütün okuduklarımız, bütün bildiklerimiz gelip gelip bizi gündelik hayatın ortasında vuruveriyor.Nice tuzaktan ustalıkla kaçarken, birdenbire ya çok bildik ya da hiç beklenmedik bir tuzağın içinde buluveriyorsunuz kendinizi.
Okuduğum en güzel kitaplardan birisin.Hem ağladım hem de içimi tatlı bi şeyler kapladı.Ennoda çoğu zaman kendimi buldum.Kendini bu dünyaya ait hissetmemesi ve hassaslığı.O kadar hassas ki sarılasım geldi.O yastığını gözyaşlarıyla ıslattığı an ben de ağladım.Kitabı okurken her olayı ben de yaşadım.Sonu da istediğim gibi bitmeseydi 3 gün daha ağlıcaktım.
Kitabın yarısını sesli kitap dinleyerek devam ettirdim.Bu yayın,harfler çok küçük olduğu için gözlerimi yordu.O yüzden pek zevk alamadım.Körlük derken kör oluyodum az daha.Bütün bunları saymazsak kitap da beni fazla sarmadı zaten içim daraldı.
KörlükJosé Saramago · Can Yayınları · 2015103,5bin okunma
HAYATIMIN KİTABIYMIŞ. Artık dopaminin kölesi olmayacağım.Çok şey değişti kafamda ve tabii ki beynimin şekli dee :) Kitabın etkisinden çıkmadan yaşam tarzımı düzeltmem lazım olmazsa bi daha okurum seni.