Yanımda kitap olmadığından bir sahafta ince diye aldığım bir kitaptı. Sıkıntıdan ölüyorum sandım. Roman yazıyor ama roman falan değil. Yaklaşık 20 parça halinde birbiriyle bağlantılı kişilerin gözünden bize aktarılan bir hikaye var. Hikaye var desiysem lafın gelişi, konu monu hak getire. Ne anlattı, ne oldu, ne bitti anlamadım. Daha doğrusu bireysel yalnızlık ve mutluluk arayışı hakkında doğru bir yöntem seçilerek belki iyi niyetle yazılmaya başlanmış ama o kadar sıradan kalmış ki, edebi niteliği kaybolmuş neredeyse.
1 yıldız verecektim ama anlatım ve betimlemeler her şeye rağmen fena değildi, 2 yıldıza çektim. Helali hoş olsun.
Aslında mantık olarak, Barış Bıçakçı- Herkes Herkesle Dostmuş Gibi kitabına benziyor ama tabi nerede o rastgele gelişen, müthiş bağlantılar kuran, ileride tanıyacağımız(başka kitaplarda) karakterlerin görücüye çıktığı ve müthiş bir dille yazılmış kitap, nerede bu kitap..
Neyse. Okumak isteyen olursa bir denesin ama ben sizin yerinize de okudum bence:)
