Bitkisel mutluluklar
Onu ateşten, anafordan, tehlikeli ilişkilerden koruyan güvenli zırhının içinde ancak bir bitki kadar mutlu olduğu için, şu anda ağlamak geliyordu içinden.
Sayfa 212 - Can YayınlarıKitabı okudu
Ağlamak istemiyorum!!!
Hayatım bundan sonrası için birileriyle güler miyim bilmiyorum ama ben artık birileri için ağlamam. Gözyaşlarımı, haketmeyenlere harcadım. Ömrümün geri kalanınıda biri için ağlamam gerekiyorsa bu mutluluktan olmalı, mutsuzluktan değil. Çünkü sevgi gülmeyi gerektirir, ağlamayı değil.
Bir şeyler karalamak
Sesler geliyor biraz daha dinleyeyim kadın sesleri... Sohbet ediyorlar sanırım ne çok yüksek ne çok alçak bir ses tonu
uykum geldi gözlerim kapanıyor. O da ne yemyeşil bir alan müzik sesi düğün var sanırım 6 yaşımdayım tertemiz hava uzakta bir satıcının elinde rengarenk balonlar mutluluktan uçuyorum. Benim de olsun onlar çocuk değil miyim ağlarım alırlar. Ne de olsa çocukken ağlamak işe yarıyor. Istediklerin oluyor bir şekilde. Annem yanımda aldım sonunda balonu gözlerim eminim ışıl ışıldır. İşte o an gökkuşağı renkleriyle kuşatılmış balon sonunda ellerimdeydi.Elime bağlayalım ki uçmasın. O da ne ip tam elime bağlanacakken kaydı gitti. Uçuyor masmavi gökyüzünde.Ne kadar ağladım! Ağlamaktan yorulmuş uyuyakalmışım. Tekrar kadın sesleri sohbetleri rahatsız etmiyor mırıltı misali. Gözlerimi açtım 20 yaşımdayım annemle vakıftayız. Ne bağlantısı vardı. Yoksa ben hep aynı Elif olan geçmişte elimden uçup gidenlere ağlayan Elif miyim? Geçmişte takılı geleceğe planlı ve kaygılı! ve ânı yakalayamayan....
Benim seninle okumam gereken kitaplar, izlemem gereken mazaralar var. Benim seninle sarılmam gereken mutluluklar, ağlamam gereken üzüntüler var. Benim seninle uyumam gereken uykular, uyanmam gereken sabahlar var. Benim senin ellerine benim senin omzuna, benim senin göğsüne ihtiyacım var.
Sen gel, biz olalım. Böyle daha güçlüyüz.
D.A.Ç
insan olmanın her zaman için kendinden başka bir şeye, ya da bir insana-gerçekleştirilecek bir anlama, karşılaşılacak bir insana, hizmet edilecek bir davaya, ya da sevilecek bir insana- yönelmek olduğu yolundaki antik ant- ropolojik gerçeğini anlıyorum İnsan, sadece varoluşundaki bu kendini aşmayı gerçekleştirdiği zaman gerçekten insan, ya da