Bazen düşünürüm, ne kadar garip mahluklarız? Hepimiz ömrümüzün kısalığından şikayet ederiz; fakat gün denen şeyi bir an evvel ve farkına varmadan harcamak için neler yapmayız?
Ömür bir ok , zaman bir yay , bir el o yayı germiş, sen o yayı attın tut. Aldığın her nefes , keseden akmakta olan bir kum tanesi, kese ortalanmış ve sen kumu tükettin tut.
Her ne ki arıyorsun; aradığın ancak sensin... İyinin de ,kötünün de fidanı senin içinde büyür... Her meyvenin içi, kabuğundan yeğdir... Sen göremiyorsun diye bu alem yok değildir...