Kum rüzgârla savrulunca, fırtına
Kum yağmurla buluşunca yaşamak
Bir şey mi söylüyor bize kumrular
Yüreği secdeye varan ruhların
Camdan bir minare olur tenleri
Kum, ya bitirmektir bir karanlığı
Ya da sonsuz bir geceye başlamak
Zencefilse acılardan şifayı
Can evinde doğurmanın adıdır
Zencefildir aradığın ihtilal
Mutlu bir rüyayı alarak her gün
Süzülür bir güneş aralığından
Müzelik Şiir
Yürüyen heykellerle aynı müzedeyim ben
Konuşan mumyalara kimden söz edeyim ben
Fikren işkencedeyim, ruhen cezadayım ben.
Sayfa 27Kitabı yarım bıraktı
Müzelik Şiir
Kalmışım ara yerde, tozdayım, dumandayım,
Kirli bir mekandayım, iğrenç bir zamandayım.
Sayfa 28Kitabı yarım bıraktı
Müzelik Şiir
Meydanlar tıklım tıklım, caddeler salkım saçak.
Kölelik histerisi yayılmış köşe,bucak.
Elli tane hokkabaz, elli milyon oyuncak
Sayfa 27Kitabı yarım bıraktı
Müzelik Şiir
Kaybettim mesafeyi, zamandan uzaklaştım,
Sevgi diye sarıldım, isyanla kucaklaştım,
Ne kendimden kurtuldum, ne kendime yaklaştım.
Sayfa 27Kitabı yarım bıraktı
"Masa da masaymış ha"
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Ekmeğin havanın yumuşaklığını koydu
Adam masaya
Aklında olup bitenleri koydu
Ne yapmak istiyordu hayatta
İşte onu koydu
Kimi seviyordu kimi sevmiyordu
Adam masaya onları da koydu
Üç kere üç dokuz ederdi
Adam koydu masaya dokuzu
Pencere yanındaydı gökyüzü yanında
Uzandı masaya sonsuzu koydu...
