"Bir ilişki iki ruhtan birine iyi gelmiyorsa, o
ilişki her iki ruh için de iyi değildir."
-NADIA KHALIL BRADLEY
Sayfa 160Kitabı okuyacak
Yeterince sıkı çalışırsam, yeterince pratik yaparsam, yeterince ısrar edersem her şeyin mümkün olabileceğine her zaman inanmıştım; hatta aşkın bile.
Belki de ateşin içinden geçmek insanı köreltip kıvılcım saçamaz hâle getiriyordu.
İnsan ruhu, için ne derler bilir misin? Taştan sert, çiçek yaprağından narindir.
Nadia Hashimi
Deniz suyu yalvarır inciye, kabuğunu kırsın diye
Bu da onun kaçışıydı işte. Bedeninin götüremediği yerlere aklıyla gidiyordu.
Ruhum başka diyardan ve ben oraya ulaşmaya çalışıyorum.
İnanç
Annem aklımdan çıkmıyordu. Ona göre hayatta hiçbir şey intiharı meşru kılacak kadar kötü olamazdı. “Tanrı’nın sana sahip çıkaracağına inanmalısın” derdi…
Sayfa 142Kitabı okuyor
"Üç kadın ve üç isim diye düşündüm.
Maya, Ayşe olmuştu. Mari, Semahat. Nadia,
Katharina olmuştu.
Doğdukları adları bile kullanmalarına izin verilmemişti bu üç kadının."
Kitaplar beni aileme bağlayan küçük birer iplik gibiydi. Kitap okurken onlarla birlikte olduğumu hissediyorum. Kitapların ve okurların etrafında olmak beni rahatlatıyordu.
Hiçbir şeyi kapalı kapılar ardında bırakmayacaktım.