Bugün pazar.
Bugün beni ilk defa güneşe çıkardılar.
Ve ben ömrümde ilk defa gökyüzünün
bu kadar benden uzak
bu kadar mavi
bu kadar geniş olduğuna şaşarak
kımıldamadan durdum.
Sonra saygıyla toprağa oturdum,
dayadım sırtımı duvara.
Bu anda ne düşmek dalgalara,
bu anda ne kavga, ne hürriyet, ne karım.
Toprak, güneş ve ben...
Bahtiyarım...
Burda her şeyler ateş pahası.
Bilmem, ne yapacağız?
Kafamı çıkarıp dolaba kilitlesem bir haftalığına karanlığına boş bir dolabın
omuzlarıma bir çınar diksem kafamın yerine uyusam gölgesinde bir haftalığına
Sayfa 39 - YKYKitabı okuyor
Sana ne demeliyim bilmiyorum.
Güneşim desem, güneş batıyor.
Hayatım desem, hayat kısa
Gülüm desem, oda soluyor...
Sana "canım" demeliyim.
Çünkü bu can seninle yanıyor.
Anamın kokusu gelir burnuma
dünya güzeli anamın
Sayfa 33 - YKYKitabı okuyor
Gülümsemek;
adaleti bozuk düzene sessiz bir küfürdür. Gülümseyin !
yazılarm otuz kırk dilde basılır
Türkiye'mde Türkçemle yasak
Sayfa 1781 - Pdf / KindleKitabı okuyor
kimi insan otların kimi insan balıkların çeşidini bilir
ben ayrılıkların
kimi insan ezbere sayar yıldızları
ben hasretlerin
Sayfa 1780 - Pdf / KindleKitabı okuyor
aramızda yüz yıllık zaman,
yol yüz yıllık.
yüz yıldır alacakaranlıkta koşuyorum ardından.
Sayfa 24
“ ben taa senin yanında dâhi hasretim sana…”
İçimde hiç durmadan koşmak
yüksek sesle konuşmak
haykırmak arzusu var
Sayfa 157
Her yoldaşlık gibi fakat
bu dostluğun da bakası var:
yollar ayrılana kadar...
Sayfa 153
Kalbim
kanlı bir bayrak gibi çarpıyor,
ÇAR-PA-CAK!!
Sayfa 145
Yitirdim kendimi kendi içimde.
Sayfa 1778 - Pdf / KindleKitabı okuyor